Dominuje tutaj obraz ust i ludzkiego ciała. Pozbyłbym się tych pauz są one zbędne i zmieniłbym związku z tym wersyfikację. No tak ludzie pojawiają sie w naszym życiu czynią zamęt i nagle znikają, to wszystko jest takie nagle hahahah pełne radości i smutku. Fajny tekst, pozwalający na wieloraką interpretację Świat'o meczy czlowieka, slate go lubiè you siedzieç pro ciemku itd Relacje międzyludzkie to bardzo krucha i giętka sprawa. Wpływa na niewiele czynników które są niezależne od nas. Fajnie że odwołujsze sie do ciała ludzieko które ma w sobie tyle tajemnic. Humanistka !!!

Pozdrawiam

Prawdę powiedziawszy czuję się w tym wierszu jak we własnym, bo styl jest bardzo podobny. Najbardziej trafiaja do mnie dwie pierwsze strofy, choć słowo 'wypuklają' zastąpiłabym 'uwypuklają'. Zakończyłabym ją na frazie :
, natomiast na koniec (już w trzeciej strofie) dałabym :
miedzy nami rozlewa się fala,
ociekając po spękanych wargach
darując sobie to:


Tak oczywiscie ja to widzę, ale jak wiadomo najbardziej się liczy Twoje zdanie.
Dodam też, że wolałam Twoje poprzednie wiersze, gdzie był wyraźny Twój styl

Ładny, romantyczny klimat, Gago, choć daleki od mojego, ale miło się czytało.

Czy w tym fragmencie nie za duża mieszanina tych samych końcówek?



może " zostałeś w kształcie czekoladowego wiórka"? czy "zostałeś kształtem czekoladowego wiórka"? bo o ten kształt chodzi, tak?

Fajna ostatnia strofa, działa na wyobraźnię.

Pozdrawiam