Niespodziewana cisza tu u Ciebie, Gabrysiu. A wiersz z gatunku tych, które żal byłoby ominąć. Cierpki, ale w tej cierpkości bardzo pociągający. Być może sprawia to jego intymny wydźwięk, ale zdaje się on niemal szeptany.

Widzę go w barwach szarego poranka, gdy niemrawe słońce jeszcze do końca nie zdążyło wkraść się przez zasłony w oknach. Cichy pokój, wymięta pościel, głuche kroki bosych stóp na dywanie. Została tylko jeszcze chwila zanim inni się zbudzą i zburzą tę przedziwną atmosferę, w której znajduje się peelka. To jest ten krótki moment, kiedy jeszcze nie musi się uśmiechać, kiedy gorzkie myśli gładko przechodzą przez głowę...

Taki mam obraz przed oczami po przeczytaniu wiersza, lekko sentymentalny i śpiący

Mam też w zanadrzu kilka sugestii, które, być może, sprawią, że wiersz będzie jeszcze bardziej płynny


- wyrzucając zaimek też wiadomo o co chodzi, a jednak sens nieco się rozszerza


- nie za bardzo pasuje mi tutaj tak mocny przymiotnik, no ale to kwestia gustu
- a imiesłów zamieniłabym na czasownik:

po twojej stronie spokój -
lampka oblepia noc światłem


- w ten sposób unikniesz rymów się/cię i powtórzenia by/żeby, które pojawia się w dwóch ostatnich strofach
- dodałam też liczbę mnogą do tej jednej poduszki, bo wydaje mi się to bardziej logiczne


- trochę mało zgrabnie wskakuje nam tutaj ten tryb przypuszczający, lepiej zachować konsekwencję

może to bezsen(s)
ale marzę by skaleczyć czas
i wiedzieć że jeśli gdzieś są blizny
istnieje jeszcze czas

Oczywiście możesz sobie jeszcze dowolnie pokombinować z tymi fragmentami.
Ja podałam tylko luźne przykłady

Nie zmienia to jednak faktu, że weszłam wiersz z łatwością, bo zaraża atmosferą - lękliwym oddechem ciszy na karku.

Pozdrawiam serdecznie

Witaj

Zostawiam na pamiątkę opis z polecanki

Nie jest łatwym napisać wiersz o rzeczach nienamacalnych. I, nie jest łatwym sprawić, by czytelnik owo nienamacalne poczuł przy lekturze. W tym wierszu autorce się udało, dzięki sile, jaką jest autentyzm, bo gdy zadam sobie pytanie:
Znasz noce pełne obaw, że nic lepszego już cię nie spotka? Kiedy budzisz się z lękiem, rozglądasz dookoła a to, co widzisz wcale ci się nie podoba - widok przez okno, poduszka, ani osoba obok… i wtedy kiełkuje gdzieś w głowie myśl - a może by tak spróbować wszystko zmienić? I ten strach paraliżujący, by wykonać krok. Znasz takie noce? Odpowiem – Znam.

Pozdrowienia.

Te bezsenne noce są masakryczne, powodują taki rozbieg myśli, człowiek rozpoczyna filiozofować na tak ogromne spektrum tematów ze coś. Poduszka sie wbija w plecy auć hahahahah no dobra dosyć o tym XD. Czas no nasz największy zabójca uśmiercił więcej istnień niż bomba atomowa, staramy sie cos budować a tu trach i wszystko rozlatuje sie jak domek z kart. To samo tyczy sie love story, na początku wszystko super ekstra ale to czas wszystko weryfikuje. Nie mowię tutaj nie tylko o szczenięciem burzy hormonów, ale i o tej " prawdziwej" wszystko więdnie XD. Pozostaje tylko inwestycja w siebie bo jedyna osoba jaka cię nie zdradzi to ty sam xd. Ogólnie temat jaki sybrałaś to abstrakt total. Boimy sie w życiu nowych wyznań boimy sie ze sosmieszymy sie i wszystko stracimy, czasem boimy sie ze nic nowego nam sie nie przydarzy. Ale to jest błędne myśle nie które paradoksalnie doprowadza nas do zamknięcia sie w kokon jeszcze bardziej. Carpe Diem, czasu nikt nie zwróci XD . Widać tutaj rozterki dojrzałej emocjonalnej kobiety która boi sie poepełnic błąd hmmm nie no ciekawy utwór, pełen tajemniczej metaforycznośći i fajnie skrojony. Oby tylko tak cały czas pisać , wakacje Ci służą

Wiersz prze fajny, hahahahahh 5

Pozdrawiam !!

Gago,

to dla mnie jeden z najpiękniejszych wierszy, jakie czytałam - nie tylko w Twoim wykonaniu Czas Cię przyłapał na chwili bezs(e)n(s)u, ale Ty, z niezwykłą czułością wobec śpiącego obok, wolisz obejść tę chwilę, zabić czas, niż pozwolić, by ucierpiał na tym ukochany człowiek - cudowny przykład miłości i oddania Tak sobie czytam ten wiersz, bo wiem, że blizny znikają niczym kot z Cheshire, no może z wyjątkiem uśmiechu