Witaj, Joanno!
Bardzo podoba mi się Twój wiersz.


Biorę w całości:



W pierwszej strofie gryzie mnie jednak trochę szyk



I dopelniaczowe "żale" (w drugiej "ból niespełnienia".
Można coś pomyśleć.

Pozdrawiam

Witaj, to wiersz z bardzo ciekawymi fragmentami, które jednak zamazują ewidentnie słabe, i tak do tych już wymienionych przez Malajkę, jak bardzo nieładna metafora dopełniaczowa "ból niespełnienia" dodam kolejne:



powtórzone "się" pod sobą się gryzą ;-)

ilość użytych zaimków(rzeczowne, dzierżawcze) również nie napawa optymizmem, a w dodatku ich forma jest przestarzała i mało poetycka : jego, mu, nich, tego, go, ze spokojem można z nich zrezygnować albo zastąpić czym innym ewentualnie napisać w innej formie(ale nie w takiej ilości).

kolejną wadą wiersza jest jego dosłowność, która momentami bije po oczach straszliwie zużytymi frazami:



ten fragment użyty dwukrotnie nie dodaje uroku, a jedynie zuboża tekst.



największą sztuką w poezji jest opisywanie jakiegoś stanu, uczucia, rzeczy bez używania określających wyrazów. ponadto w tekście użyłaś 3 x "co" i 4 x "się", na tak krótkiej przestrzeni słownej, to zdecydowanie za dużo. na plus teraz pokaże dwa fragmenty na bazie których można uformować solidny i dobry wiersz:





ten drugi fragment łykam bez słowa "zal" ;-)

widzę, że to Twój debiut na PP, także doklejam poniżej pomocne linki, które warto przeczytać i życzę wytrwałości i przyjemności w poetyckich bramach naszej strony:-)

Aleks...

http://www.portal-pisarski.pl/forum/temat/269/leszek-zulinski-dekalog-dobrego-wiersza/strona:1
http://www.portal-pisarski.pl/forum/temat/1160/debiut-na-pp-poezja-co-warto-wiedziec-zanim-opublikujesz-wiersz

"kiedy człowiek wita się ze śmiercią" - to bez wątpienia dwa najsłabsze fragmenty radykalnie obniżające poziom utworu, gdyż zdejmują z niego odium tajemniczości.

Próbowałaś to naprawić kilkoma ładnymi metaforami świadczącymi o tym, że jednak posiadasz już pewne obeznanie w poezji, jednak to jeszcze za mało.

Istnieje tu też dwukrotne niepotrzebne powtórzenie słowa "myśl". Niezależnie od tego, że jest to powtórzenie, słowo to jest jednym z nielicznych nie podchodzących pod żadną figurę stylistyczną. Dzieje się tak dlatego, ponieważ wiersz = myśl + technika.

Tak, pewnie masz rację, pewnie trzeba zamknąć język w szczelnej klatce zębów, czasami... czasami to się "opłaca".

Dla mnie jest to strasznie smutny wniosek, taki z którym ciężko mi się godzić, mimo iż podświadomie wiem, że masz rację.

Ten wiersz troszeczkę mniej mi się spodobał, oczywiście jest to subiektywne odczucie. Wydaje się trochę słabszy w formie, w słowie. No ale ja, za bardzo się nie znam

Co nie zmienia faktu, że z przyjemnością przeczytałem.