W kilku słowach nakreślona intymna sytuacja
Jest tu w zasadzie wszystko - i on, i ona, i coś, co było "pomiędzy".
I to jest bardzo finezyjnie ukazane, bardzo dyskretnie.
To się czuje, to się wie, ale nie ma tego w tekście.
I dobrze.
Bo mogę sam się domyśleć, nie lubię podpowiedzi w wierszach.
Tu są tylko "muśnięcia", które rysują liryczną sytuację.
Jest ona jednak na tyle mocna, że widzi się cały obraz.
I te smaczki tu i ówdzie...
I ów kubek jakże wymowny.
I happy end, to mi się podoba

Nalko,

zabrałabym kilka słów, które zupełnie nie funkcjonują:

jedno nawet i chyba to drugie:

- biedak, - bez niego będzie lepiej,

- choć milcząca - oczywistość,

- paprykę w occie zmieniłacym na coś metaforycznego, żeby była w tym jakowaś tajemnica, uroda około pointy.
Nie wiem, improwizuję:

czekoladę i łyżkę dziegciu/ czekoladę i księżyc w marynacie... Kombinuj sama, bo potrafisz

Buziaki,

z.

Wooooow, bardzo fajny zabieg z tym niedosytem. W tej codziennej prozie życa, jaki opisuje Twój wiersz, opisujesz relacje między dwojgiem zwyczajnych ludzi. Ta relacja nie jest jak z Harlequina, to jest historia przeciętnych ludzi, wiodących normalne życie. Super, że ktoś porusza taki temat, zwykle w prozie mamy do czynienia z burzliwymi i nieprawdopodobnymi romansami lub kiepskimi wywodami o seksie ( 50 Twarzy Greya) natomiast w poezji najczęsciej występują erotyki, które oczy wiście są prze ładne i prze fajne ( jeśli dobrze napisane) ale niekażdy tak artystycznie postrzega drugą osobę czy sam akt seksualny. Tutaj natomiast tak wszystko normalnie i zwyzajnie, bez patosu. Bardzo się podobało Tytuł tylko może byłby jakiś inny,, bo ten" kubek" nie pasuje moim zdaniem- taki tytuł wprowadza lekki mętlik

Pozdrawiam

Nalko, że ja tego "Kubka" wcześniej nie czytałam. Oj niedobrze, ale już naprawiam swoje niedopatrzenie.
Otóż wiersz subtelny, przygotowujący niejako do dalszych wydarzeń. Nie ma w ni odrobiny prostactwa, jest delikatność - nawet przedmiotów. A to, że kubek trochę "ucierpiał"? No zawsze muszą być jakieś ślady miłości, poza tym, to tylko przedmiot i do naprawienia, choć już będzie trzeba na niego uważać, jednak na zawsze będzie się kojarzył z:
"to raczej pewne.
pamiętam trzask zamykanych drzwi. firankę,
która nagle zaczęła drżeć bez powodu...". To drżenie maluje wszystko, reszta jest dopełnieniem, ale bardzo wyrazistym. Nawet o kubku powiedziano "biedak", jaki szacunek do wszystkiego, jaka opiekuńczość? I nawet pięknie ukazane róże, jedzenie o wyrafinowanym smaku. I to wszystko dla przyjemności ulotnych chwil, które na zawsze pozostaną w pamięci.

Kiedyś powiecie: " - A pamiętasz, miły mój

doniosłość chwili

cały wieczór…". Choć było trochę słodko - gorzko, ale to z powodu jedzenia, myślę, nie minionej chwili.
Wiersz bardzo uczuciowy, jedwabisty i mówiący o szczęśliwych momentach w życiu. Bez marudzenia. Takich też potrzebujemy. Gratuluję III miejsca. Pozdrawiam A23