Początek taki sobie, niespecjalnie ujmuje, choć pierwszy wers zachęca do zagłębienia się w treść. Coś w tej pierwszej strofce brakuje, albo czegoś jest za dużo, nie jestem pewna, więc pewnie jeszcze do tego wrócę za jakiś czas.

Środek jakby z innej bajki, choć też w tej strofce pierwszy wers zachęcający do dalszego czytania. Trochę z tym wypychaniem dłoni zabrzmiało zabawnie, myślę, że jednak nie o to Ci chodziło, ale nie wykluczam też, że mogę być w błędzie.

Ostatnia strofka za to świetna, jak dla mnie. Urzeka każdym słowem, jest taką ciszą, zawieszeniem, że aż mam wrażenie, że za chwilę wszystko wokół się rozszaleje, burza, ulewa, silny wiatr. I ja nie wiem, czy ta właśnie strofa nie byłaby dobrym preludium do zupełnie innego wiersza lub wyciszeniem po jakiejś burzy

No i tytuł, mnie nie zachęca do czytania, ale może innych przyciągnie akurat.

Pozdrowienia