możesz to się gładziutko wyrzucić

znad

Oj, sypiesz ostatnio wierszami, widać wena łaskawa, dlatego poniższe na pewno nie o Tobie


Też lubiłabym otwierać zimę puszką mandarynek :9
Jak zwykle pięknie aż do westchnienia.

Pozdrawiam serdecznie

Jakie piękne Wiolinie obrazy
piekne - i warto wyrzucić to drugie "się"

piękny wiersz, chwytający za serce tęsknotą. Pozdrawiam :-)

Subtelnie jak to u Ciebie Wiolinie. Mnóstwo obrazów, a jednocześnie nie za wiele słów. Potrafisz ubrać codzienność w słowa.



Końcówka jest urocza, chociaż mówi o zimnie, przechodzeniu, odchodzeniu. Zawsze jednak można ten czas osłodzić puszką mandarynek.

Serdecznie.

Witaj Al.

Wiem, wiem - już poprawiłem błędy.
Jak dobrze że poezja jest tak bardzo wielofunkcyjna. Każdy z nas może znaleźć dla siebie swoją małą wyspę - wiersze bliskie naszym oczekiwaniom. Jeżeli moje, w malutkim ułamku, są choćby tylko ziarenkiem piasku, to zapewne wart pisać. Pozdrawiam i b dziękuję.

Witaj Zolu.

Szkoda że świat wiersza, jest tak daleki od świata realnego. Umiałbym pisać słowem dobre scenariusze życiu, a przy tym byłbym jakże cudnie chwalony...a tak - dwa światy - w jednym z nich mniej wygodnie. Bardzo dziękuję za każde dobre Twoje słowo. Pozdrawiam.

WB.

Jak widzę, gustujesz w głęboko wsiąkliwej liryce . Bardzo się cieszę że poznaję kolejną POETKĘ. Pozdrawiam i dziękuję.

Witaj Anno.

Napisałaś do mnie ten koment jednym pięknym wierszem...Bbb dziękuję. Będę pisał. Pozdrawiam.


Witaj Nalko.

Ano czasem i mnie się coś uda Bardzo się cieszę że i Tobie coś ze mnie. Pozdrawiam b serdecznie.


Witaj Kolbertyno.

Łoł, dawno Ciebie nie widziałem Jak dobrze że mamy wyobraźnię - ona jedna nie ogranicza nas w tworzeniu wierszowych światów. O tym też chciałem powiedzieć w wierszu. Pozdrawiam serdecznie.

Witaj Ananke.
OJ, to b odległy wiersz, tym bardziej komentarz...Przepraszam że dopiero teraz odpisuję, ale mam za swoje, kiedy ominęło mnie tak wiele z Twojego komentarza. Pozdrawiam.