Ciekawa koncepcja!
w tym wersie niepotrzebny archaizm

i jeszcze w innych miejscach. To trzeba by rozważyć - czy koniecznie musi być.

Dobry wiersz, tylko nie wiem dlaczego taka forma, pewnie jest wytłumaczenie, ktorego nie znam

Przepraszam

Odzew późny, pewnie zaginie, też nie lubię gdy wstawiam komentarz a autor ni grama, zatem lepiej późno niż wcale:
Jakoś wpisuje się ten tekst w te społecznie gorące klimaty, jedna i druga strona dojrzy swój pogląd, jedna jako poczęcie, druga dostrzeże cierpienie, a przecież ja nie o tym, tak naprawdę o mojej córce, która niedawno została mamą, ot co, w głowie to ona Madonna a przecież też w jeszcze większym oddaleniu to wszystkie bardzo mi bliskie kobiety, żona, mama, babcie - ciągłość wyrażona pokoleniami. Stąd i archaizm i to co znamy od dawien w niezmienionej formie - leksykalne nawiązanie do czasów przeszłych, tak Jolu, to modlitwa Matek nieudolnie przeze mnie opisana.