jestem kobietą
pełną życia i emocji, często skrajnych, nad którymi trudno zapanować
pełną lęków i wątpliwości, pojawiających się wbrew i pomimo
marzeń małych, dziennych i tych, po które trzeba sięgnąć aż do gwiazd
tak więc sięgam, stając na palcach, na ich czubkach, lub wzrokiem, dalej, niż by wypadało

mam w sobie siłę, nawet wtedy, gdy wolałabym paść na kolana i o niej na trochę zapomnieć
i kruchość kobiecej intuicji, przepełnionej nadzieją i wiarą
mam słuch dobry, pewnie aż za dobry
bo słyszy wołanie zanim inni otworzą usta
serce wielkie i pojemne, słoneczne
choć w jego najniższej szufladzie, tej, która najciężej się otwiera, sporo schowanych dramatów i pęknięć
to nic, pozostałe wystarczy lekko pociągnąć, pełne są uśmiechów, moich ciepłych i dobrych spojrzeń

jestem idealna chwilami, dokładnie wtedy, gdy tak się czuję
przy tobie, w zakochaniu, podróży, na wietrze
wtedy wiem, że mogę wszystko
bo mogę, bo czemu nie

jestem zagadką i odpowiedzią
potrafię nagle zatrzymać się na widok cudnej zwyczajności, nawet gdy biegnę bez tchu
zapominam obrazić się i pogniewać
potrafię czarować, czasem zupełnie nieświadomie i niechcący
rzucam sobie kłody pod nogi, żeby potem zbudować z nich most

tęsknię i wzdycham
czuję mocno, nawet gdy tego po mnie nie widać
choć po mnie zawsze widać
mówię głośno, żeby w ciszy spokojnej móc iść spać
nie zostawiam na jutro żalu i niedomówienia
ani ostatniej kostki czekolady

i dumna jestem i nic bym nie zmieniła
pomimo wielu błędnych decyzji, kiepskich wyborów, niewykorzystanych szans
wszystkie one, plus zbiór tych dobrych tu i teraz
bycia w odpowiednim miejscu w odpowiednim czasie
to właśnie ja
moje ja
a gdyby nie to wszystko, co za mną, nie byłabym tu, gdzie jestem teraz
i - co wzrusza mnie zawsze, gdy o tym pomyślę - z tymi, co teraz