był moment, nawet nie moment,

nawet całe dwadzieścia minut,

że pragnęłam wypić cykutę,

zapaść się albo zawisnąć.

lub rzeczywiście stanąć pod murem

wywleczona za włosy,

jak to proponowało szacowne gremium.

i pewnie dobrze by się stało.

bo dalej będę mówić,

że czarne jest czarne.

na przekór wszelakim diagnozom,

że pora istnieć bez autorytetów,

godzić się na kompromis:

można po szyję w gównie,

byle żyć.

8.10.2016.