Smakowo tak .
Dziwnie i z dreszczem, chociaż niby codzienność to widać wyciąganie jak rybę złowioną bólów pewnych. I "łakomstwo" przy szwedzkim stole z uczuć i przeżyć. To określenie pozwala też czytelnikowi wybierać samemu, spośród możliwości dobrych i złych dla serco i mózgo jęzora .
Dobry wiersz, nawet bardzo, ocena z pozdrowieniem.

Dziękuję Wam za interesujące komentarze! skroplami, trochę w tym "manifeście" o to mi chodziło, że biorąc życie takim, jakie jest, trzeba niejako dać sobie pozwolenie na ból, na to co dziwne, nieznane, a i czasami niesmaczne i nieświeże I żeby nie zgnuśnieć, nie popaść w bezpieczne przyzwyczajenia, może przydatne jest trochę chorej pasji i ciekaw(sk)ości - takie "podróże kulinarne Roberta Makłowicza"

Wiolin, te powtórzenia w sumie były zamierzone, miały wprowadzać wrażenie niedbałości, gawędziarskiego przechodzenia od wątku do wątku - ale chyba z wykonaniem trochę nie wyszło. Dziękuję Ci za popracowanie nad tekstem. Coś tam skorzystam, coś tam przerobię po swojemu i może wyjdzie z tego jeszcze jakiś skuteczny katarsis.

Pozdrawiam