nigdy nie wiem skąd wyłania się (pod)szept.

gdy echo szumi gałęziami, noc tkwi w szczegółach.
próbujesz przyzwyczaić wzrok, by dostrzec więcej,
gdy na nic się to zdaje, wreszcie przymykasz powieki.
nagle bez zgłębiania jakiś przedziwny szyfr uruchamia studnię,
podświadomość wyłapuje dźwięk jednej z rezonujących sylab.
zaciskasz gardło. dotykasz właściwej struny.

na jawie znów błądziłbyś po omacku. gdyby nie żywe wrażenie wiru,
w który zostałeś wciągnięty.

ciekawość to wciąż pierwsza z turbin,
chrzęst dalej są: zapadnie i zapadanie, piach. w brodzeniu dookoła. mgła
z przecierania zdziwionych oczu.

tuż za omsknięciem szczęk - radosne w gong objawienie
po ósmy zgrzytów zgrzyt.

naprawdę ciągle chcesz wiedzieć,
za którym z oczek skrywa się

               klucz?

         (sprawdzanie)

  przewiercam w drzwiach

         dudniące dna

          za pluskiem

               plusk

                sza

       przykładam palec

              do ust

  - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
 [ | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | ]
  Po koniuszek wersów język zatrzaśnięty w zameK
 [ | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | ]
  - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -