przeskakuje igła nad płytą Ulli Pompken
piknik nad barykadą ludzi
miasto Nowy Jork
a z baru na rogu ulicy
wciąż słyszę ten refren
o bardzo „Złym Poruczniku”
on trzyma żółty skrawek jej sukienki
kiedy Emma przepędza
chmary dzieciaków
ze szklanką rudej whiskey w ręce
gęstnieje zapach fabryk
przywiera do powiek przed snem
myśl za myślą
samotność staje się bardziej ponaglająca
jak stary altyrerzysta
przed ostatnią bitwą
a później miłość od pierwszego „helloł”
w gazecie napisali
że „ten kto nie potrafi
przewracać się w trawie
zgniata niewinne świerszcze”
nad ranem
w Central Parku
aresztowano szczęśliwą zakonnicę

------------------------------------------------