adk, już 7. 30," autobus [dawno rozbudził] puls w naczynkach ulic. " Życie ruszyło, a my z nim. Codzienność, nie mówię, że szarość, po prostu zwyczajność wiz nas. Podobają mi się Twoje przemyślenia, XXI w. i rozmnożenie nowoczesnego chleba - nie chleba lub nawet samej siebie - co tez jest tylko podzielonym na dwoje. Rybak... końcówka jest super. Miło było czytać o sieciach również, bo to wszak atrybut rybaków, tu, jednak niepokojące. Ciekawe refleksje. A23

adk, Twój wiersz niczego nie zdradza, a jeśli nawet, to co z tego? Chyba, ze coś zbroiłeś. To czapka niewidka od Joli S i sprawa zakończona. Ja jestem z Łodzi, Piotrkowska, Bałuty, Stacja Rdegast w czasie II wojny światowej i największe getto w Polsce. Wiersz, powtarzam fajny, choć w odcieniu szarości, ale taką mamy rzeczywistość, nie tylko my. Na całym świecie ludzie wstają o bladym świcie i jada do pracy. O ocenie zapomniałam? Nie, to dobrze. Taka nocna pora a Ty nie śpisz? Pozdrawiam.