Star
 
And you are richer than me again - richer with this death
which I have made up for you and has become important:
in the ovaries of your little fists cockchafers ripen.
 
And you are ironic as a poem that writes itself
and my hands are sad like abandoned nests
and every piece of mind makes you up alive again.
 
And I try to lick the unwanted, rough dew off of my lips
the rust speaks to the tongue and the tongue answers no.
Hands not mine … Suddenly a star leaks through my hand.
 
And closed though my eyes, an eyelid bends,
so now I know that this star is your blood that grows
up to the sky, the longest glance of your heart.

***

Gwiazda
 
I znów jesteś bogatsza ode mnie - o tę śmierć,
którą ci wymyśliłem i już się stała ważna:
w zalążniach Twoich piąstek dojrzewają chrabąszcze.
 
I jesteś ironiczna jak piszący się wiersz,
a ja mam dłonie smutne jak opuszczone gniazda
i każda cząstka myśli znów Ciebie żywą zmyśla.
 
I próbuję z warg zlizać niechcianą szorstką rosę,
rdza mówi językowi i język nie powtarza.
Dłonie nie moje… Nagle gwiazda przez dłoń przecieka.
 
I choć zamknąłem oczy, ugina się powieka,
więc wiem już, że ta gwiazda jest Twoją krwią, co rośnie
aż do nieba, najdłuższe spojrzenie Twego serca.