Lilu, oczywiście, że rude jest piękne. Zawsze chciałam być ruda
Uroczy wierszyk - trochę osłodził mi jesień.

Ostatnia zwrotka haczy, ale o tym już napisała Zola. Wpadnę po poprawkach.
Kłaniam nisko

Uznałem, że i ja muszę się wypowiedzieć.

Moim zdaniem, ten obraz jesieni jest tyleż sentymentalny, co... nie do końca prawdziwy. Jesienna rudość jest przecież tylko jedną z opcji. Co powiesz na przykład na jesień na nieużytkach, w sosnowym lesie lub w łęgu olchowo - jesionowym? Dlatego tytułowe hasło "Rude jest piękne" można byłoby śmiało zamienić np. na "Niezmienne (żółte itp.) jest piękne.

Druga uwaga jest natury technicznej. Moim zdaniem w wierszu błędny jest zapis typu:" nie potrafi biedaczek nie myśleć". Jest tu podwójne nie w jednym wersie.

'rozmyślając bardzo intensywnie" -oto moja propozycja.

Rudości są piękne. Dopóki one królują nie straszna mi jesień. Potem jest już dużo gorzej..
A co do wiersza mam podobne odczucia jak dziewczyny. Ja bym dała w pierwszej strofie liczbę mnogą:
rude rydze i liście, kasztany
- jesień lubi się stroić w rudości,

a ostatnia ładniej brzmi z tym 'jak da się'

Zolu,
Twoja propozycja jest świetna. Jeśli pozwolisz, to chętnie z niej skorzystałabym.

Bardzo mnie cieszą te słowa:


Najserdeczniej Ci dziękuję i mnóstwo serdeczności ślę, Lila


To cała przyjemność po mojej stronie, Julko.

Pozdrawiam ciepło.


Skorzystam, jeśli Zola nie ma nic przeciwko temu, Milu.


Wiem, Milu. Myślałam nad innymi słowami, ale tak bardzo chciałam w 1. wersie zmieścić trzy razy tę rudość, że zdecydowałam się na taki zapis i liczyłam w głębi duszy na to, że nie zauważycie.


Dzięki za podpowiedź, już zmieniam.

Bardzo się cieszę.
Serdeczne pozdrowienia, Lila



Trawo,
w poezji nie wszystko do końca musi być prawdziwe. Wiem, że jesień ma całą paletę barw, ale ja chciałam podkreślić właśnie rudość.


[/b]
W zasadzie już Mila Ci odpowiedziała. Ja dodam jeszcze - w Twojej wersji akcent w słowie bardzo padałby na ostatnią sylabę, co zakłóciłoby rytm.

Pozdrawiam


Uważam jak Ty, ajw.
Co do uwag - jedne zastosowałam, nad resztą pomyślę. Dziekuję.

Serdeczności

Zatem możesz spokojnie zostawić, bo akcenty zgrywają się na tyle, że w zasadzie ta lekka odmienność rytmu nie jest słyszalna.

Tak sobie porównuję Lilu, tę zwrotkę z wiersz i te tu pod spodem. Stwierdzam, e duożo lepiej ją słychać i fajnie brzmi. Jak dla mnie byłoby lepiej.

Lilu,

i ta wersja jest bardzo ładna:



Serdeczności,

z.

Dzięki za poparcie, kamyczku.
Miło Cię widzieć pod moim wierszem.

Nalko, Zolu, Milu,
jeśli ta wersja Wam się podoba, wstawiam. I dziękuję za wszystkie sugestie.

Pozdrawiam najserdeczniej, Lila



Sanai,
przepraszam, że dopiero teraz odpowiadam, ale Twój komentarz pojawił się chyba równocześnie z moją odpowiedzią na inne i nie od razu go zauważyłam.
Bardzo dziękuję za miłe słowa, a rudzielcem możesz być, teraz to nie jest problem.

Pozdrawiam serdecznie, Lila

To się cieszę, Szczepanie.

Możesz wskazać, dlaczego? Wcześniejsze komentarze dotyczyły zmiany -
się da na da się (2. wers) i co za tą zmianą idzie - dopasowania rymu w 4. wersie.

Pozdrawiam, Lilah

Witaj, introwerko!
Jeśli się doenergetyzowałaś, to cała przyjemność po mojej stronie.
Dziękuje za ocenę i miłe słowa.
Pozdrawiam, Lila

Autorka pięknie dziękuje za tyle miłych słów i wysoką ocenę, Mike,
i najserdeczniej pozdrawia.

To co, że z innego, każdy skądś przyszedł. Komentuj bez obaw i odpowiadaj na komentarze pod swoimi wierszami. Z pewnością zyskasz więcej czytelników.
Pozdrawiam