Pozostawiam tę kwestię do domysłu Czytelnikom. Autorzy korzystają z różnych źródeł inspiracji, może to być ich własny pomysł, wzięty z głowy, kwestia inwencji, może to też być zapożyczenie całości lub fragmentu jakiegoś rzeczywistego zdarzenia, albo luźne skojarzenie różnych faktów, zdarzeń lub osób.

Fabuła, jaka staram się rozwinąć, nie jest przemyślana do końca, nie ma dalszego ciągu, będę ją kształtować w zależności od rozwoju wydarzeń w otaczającym nas świecie, który co raz to zaskakuje nas, mnie przynajmniej, czymś nieoczekiwanym. Równie dobrze może to być produkt czystej fantazji.

Moim ideałem, wzorcem, jest realizm magiczny, gdzie rzeczywistość przeplata się, łączy z fantazją, legendami, zabobonami lub przekonaniami trudnymi do udowodnienia, czy są prawdą czy też nie. Na przykład dobro, altruizm, szlachetność, które ludzie okazują innym, równie łatwo jak i zło, niegodziwość i podłość. Jak mniemam, nie ma tu żadnych reguł, lub są one naprawdę trudne do uchwycenia.

Ważne, aby powieść dobrze się czytała, pokazywała intrygujące postacie i była oryginalna w rozwoju akcji. Dodam jeszcze, że forma utworu jest dla mnie równie ważna jak jego treść.