Nie bardzo rozumiem te "przed po", dlatego pierwsze zwrotki stanowią dla mnie masło maślane.
I co więcej - ta fraza "przed po" jest dość irytująca, nic nie mówi, przynajmniej mnie.
Jawi mi się jeno jako gra słowna.

Za to końcówka jest bardzo wyrazista i konkretna.
Wyraźnie coś mówi, o czymś jest.
Daje nawet do myślenia.
Rozdarcie bohatera/rki jest tu ewidentne i daje się odczuć.
Lubię, kiedy wiersz kończy się mocnym akcentem, jak tu.
To solidnie wieńczy całość, choć początek, jak rzekłem, niespecjalny...