Plastycznie i nastrojowo jak zwykle u Ciebie. Umiesz zakląć chwilę.
Podoba mi się
Serdecznie
JOLA S.

Tak, pamiętam.
Ale dziś widzę inaczej.
Bo to co w ostatniej zwrotce wiersza

oddaje doszczętnie jak mało w ludzkich sercach prawdziwego Boga.
A te chwile odświętne, nastroje, prezenty... chociaż znane całkiem inaczej odczuwane gdy naprawdę świętujesz tak jak Bóg nakazuje. Dodam, w hebrajskim świętowanie znaczy też "czyszczenie". Siebie przed Bogiem, siebie wobec pokrzywdzonych, siebie przed sobą wg nakazów od Boga.
Wiem, wiersz oddaje chwilę która wrosła w nas. Kiedyś tęskniłem za nią.
Dziś czyszczę się . Dużo jeszcze zostało i wiem, nie uda się do końca. Ale "nie uda sie" nikomu. Ważne co innego ale to nie tutaj.
Dlatego wiersz nie dla mnie chociaż napisany pięknie i oddaje radość.
Utrzymać radość trudno, wiedzę dlaczego radość i dlaczego świętujemy (czyścimy się oddając też cześć Bogu), wcale znaleźć nie trudno.
Trudno jednak bardzo i bardziej, zrzucić co nam wrosło, przyrosło, przez lata i lat dziesiątki, do umysłu.
Wybacz autorko, Twój wiersz budzi po raz kolejny myśli, moje, i pytanie: dlaczego świętujący katolicy już następnego dnia chcą mordować, wyzywają, niszczą.
Wiem dlaczego. Ale nie będę tutaj o .
Dziękuję Lilah za dziś obudzenie .
I czytając ponownie widzę dwie krople więcej.
W wierszu też smutek końcowy, że to - spokój, radość, uśmiech, świąteczne/czyste serca bicie - tak krótko trwa.
Pozdrawiam zwyczajnie, nie świątecznie, ale ciepło i czysto .

Uśmiecham się do wiersza, tyle w nim nieskrywanej radości, że ach! Aż chciałoby się westchnąć i zacytować Autorkę:
" By zachować na dłużej serdeczność i ciepło,
aromaty, wzruszenia tej nocy najświętszej,
wigilijne okruszki zawinę w serwetkę
i starannie zaszyję świerkową igiełką."

Pozdrawiam miło

To dla mnie wspaniała nagroda, kamyczku. Pięknie dziękuję i pozdrawiam serdecznie


Bardzo mi miło, ajw.
Pozdrawiam cieplutko

Z wdzięcznością za zaświetnienie, Zolu.
Serdeczności, Lila

Witaj, Aronio!
Co do ryby - wiesz, że w okolicy świąt zaczynają się dyskusje o losie ryb, zwłaszcza karpi. Że są przetrzymywane w złych warunkach, zabijane na potęgę, bo taką mamy świąteczną tradycję itd. W moim wierszu nawiązuję do tego.
Miło, że znalazłaś jednak i coś dla siebie.

Serdecznie pozdrawiam