Cześć MłodaPisarko2016,

Prologów nie lubię, to można nazwać prologiem, ale równie dobrze mógłby być to rozdział.

Mówisz, że masz problemy z ortografią, jak coś zaglądaj do słowników, jak jesteś niepewna.
Ta kursywa, dla całego tekstu zbędna, chyba że cytujesz.

Teraz kilka błędów, które zauważyłem:




Tu masz jeden i ten sam błąd, nie bój się - nie ortograf, brak przecinka w obydwóch zdaniach.

Słowa pogrubione są imiesłowami współczesnymi, przed takimi stawiamy przecinki. Poza tym za dużo ich używasz, bo w jednym zdaniu masz aż dwa takie imiesłowy. A także trzeba - patrzy - zastąpić innym wyrazem, bo masz podobne słowo stosunkowo blisko, a chodzi mi, o patrząc. Tak więc powinnaś zapisać zdania następująco:
- N...nie ma już pi...piwa - mówi prze­stra­szo­na je­de­na­sto­let­nia dziew­czyn­ka, pa­trząc do lo­dów­ki. Spogląda na swo­je­go pi­ja­ne­go ojca ze stra­chem.

Ale... ale oni mi nie sprze­da­dzą... nie pój­dę - szep­nę­ła, za­my­ka­jąc drzwi lo­dów­ki i zasiadła do stołu.

A i jeszcze jedno zastąp czymś tę dziewczynkę, bo ją często powtarzasz, przy tak krótkim fragmencie. W drugim zdaniu możesz spokojnie tę dziewczynkę ominąć, bo sama forma szepnęła, mówi nam, że ona to powiedziała, bo przecież z inną dziewczynką nie rozmawia.

Idziemy dalej.



Zastąp to słowo siedziała, bo nie dużo wcześniej masz już takie słowo. A poza tym masz tu naszego przyjaciela, czyli imiesłów. A poza tym masz tu więcej czasowników, a tym samym kilka zdań. Podam Ci przykład, jak może to wyglądać.
Jej oj­ciec wstał, a ona nadal była na swoim miej­scu ,kuląc się w sobie.



Przed tymi spójnikami stawiamy przecinki, więc je wstaw.

Moja droga idziemy dalej.



Przed pogrubionymi spójnikami przecinki. Między zelżał, a doczołgał się - też przecinek, bo są to dwa czasowniki, więc powstają dwa zdania. Założyć możesz kurtkę, a buty się wkłada, tak więc zamiast "założyć", powinno być "włożyła".

Dalej moja koleżanko.



Przed "ale" przecinek, wiem, że to pisałem, ale lepiej kilka razy powtórzyć. Przed "w jakim" przecinek. Słowo - jest - możesz zastąpić slowem - znajduję się - wiesz, jest stwierdza tylko stan rzeczy, ale się czasem przydaje. Przed "zszedł" też przecinek, bo wcześniej masz czasownik - jest. Tę dziewczynkę zastąp innym słowem.

Naprzód marsz.



Tu z kolei przed pauzą powinnaś postawić kropkę. A po pauzie wielką literą napisać, bo słowo "załkała" nie określa mówienia, ale czynność i jest komentarzem od autorskim. A także nasz stary znajomy imiesłów. Tak powinnaś to zapisać:
- On... on znowu to... to zro­bił. - Za­łka­ła, sia­da­jąc na ka­na­pie. Chło­pak usiadł obok niej i zła­pał ją za rękę. Było to cał­kiem miłe.

Następne kwiateczki.


Tu też po pauzie wielką literą jak wyżej. Po - chodź - wstaw "tu", bo dziwnie to brzmi. Tego o osiem lat starszego brata usuń, zbędna informacja. Przed "z którym" i "że" oczywiście przecinek. I zastąp tego tatę, synonimem, bo masz dwóch blisko siebie.
Tu masz przykład, jak to powinno wyglądać:
- Nie płacz... je­stem tu­taj. - Po­mógł jej zdjąć kurt­kę. - Alex, chodź tu z ap­tecz­ką do sa­lo­nu - za­wo­łał starszego brata, z któ­rym miesz­kał. Dziew­czyn­ka zo­sta­ła u nich dwa dni. Póź­niej wró­ci­ła tam z wła­snej woli. Z wiel­ką na­dzie­ją, że ojciec się zmie­ni... że sta­nie się taki jak praw­dzi­wy tata.

Płyńmy dalej.



Po "niego" kropka, po pauzie wielką literą.

To lecimy dalej, koleżanko.



Pozbyłbym się tego pierwszego pogrubionego wtrącenia, bo jest sztuczne. Przed "że" kochanie, przecinek. Z stąd, a nie "z dat", pewnie mały wypadek przy pisaniu. Po "teraz" kropka, po myślniku wielką literą na pewno wiesz już, dlaczego. Aby ułatwić Ci zadanie poprawie to.
- Ciii... przy­rze­kam ci na wszyst­ko, że kie­dyś się spo­tka­my i za­bio­rę cię z stąd. Ale... jesz­cze nie te­raz. - Po­ca­ło­wał ją w czoło.

Teraz nie jestem pewien w tym fragmencie:


Przed pogrubionymi słowami dałbym przecinki, tylko dlatego, że lepiej mi wygląda wtedy to zdanie.

I jeszcze jedno obiecuję.


Oczywiście "z stąd" a nie z tond też miałem z tym wyrazem problem. Przed podkreślonymi wyrazami przecinki. Dodałbym jeszcze po "jeszcze" słowo przez. Wyglądałoby to tak:
- Nie­dłu­go cię z stąd za­bio­rę... Obie­cu­je! - z jej oczu po­pły­nę­ły łzy. Kiedy sa­mo­chód znik­nął jej z oczu, jesz­cze przez jakiś czas pa­trzy­ła w dal. Na ko­niec wzię­ła ap­tecz­kę i  po­szła do domu mając na­dzie­ję, że jej tata po­szedł pić z me­ne­la­mi w parku

Tyle błędów. Masz trochę powtórzeń. Krótki tekst, ale ogarnął mnie smutek, jak przeczytałem, że jej przyjaciel odjeżdża. Moja koleżanka ma rację z tym że dziewczynka nie mogła się tak szybko pozbierać. Brakło mi też więcej opisów przeżyć, ale nie jest źle. Na fantastykę to nie wygląda, ale pozory mylą.

Ciepło pozdrawiam i nie martw się, praktyka czyni mistrzem. Powiem Ci, że ja też jestem dyslektykiem.

Piotr