Zolu,

na taki wiersz w Zaśrodkowaniu #23 czekałam

Ciepły, uczuciowy, rodzinny i zwyczajny w swojej niezwykłości. Jestem zachwycona i szczęśliwa, że powstał.

Dziękuję z całego serca.

Oddaję na niego cale 10 punktów!

Czemu Zuzia z dużej, jak wszystkie inne wyrazy po kropce z małej piszesz litery. Wiem, że to imię, ale byli tacy poeci, że nawet imiona i Boga z małej pisali. Wigilia wielką literą, bo chodzi o kolacje w dniu narodzenia pana, a nie wigilie z czerwca - tak myślę.
Nie rozumiem też przerw między wersami, dla mnie to nieestetycznie wygląda.
Rymy subtelne, pozwalają płynąć przez tekst.
Niby zwyczajna rodzina, ale która potrafi się cieszyć z tego, że jest razem z każdym rokiem co raz mocniej.

Piotr

a mnie Twój wiersz, za sprawą pięknie brzmiących rymów i krótkich wersów, przywiódł na myśl kląskanie słowika Cudownie ujęłaś nastrój chwili, która jest czymś więcej niż tradycja czy moda - głęboką, wspólnie przeżywaną radością.

Serdeczności

Bardzo wdzięcznie się czyta Twój wiersz! Jest radosny jak Wigilia w gronie kochających się ludzi. Pozdrawiam serdecznie

Śliczny wiersz, Zolu, podziwiam.

W ostatnim wersie tej zwrotki w słowie zaszyć uparcie mi plącze akcent
po 2. sylabie - zaszyć.



Wiem, że nie lubisz inwersji, ale chyba zgrabniej byłoby:

świerkową zaszyć igłą

Pozdrawiam serdecznie

Pięknie piszesz o uczuciach, jak zwykle zresztą. Jest lirycznie, z czuciem, a Zuzia jest naprawdę wielka w swoim wzruszeniu.
Technicznie - bez zarzutu. Gratuluję wiersza. I jeszcze pochwalę rymy, brawo!

Pozdrawiam serdecznie.

Wiem, Zolu, i z tego powodu nie wysłałam swojego wiersza pt. Grudniowo.

Serdeczności

Zolu, nie wysłałam, bo nijak nie mogłam wpasować ostatnich słów w system wersyfikacyjny wiersza. Próbowałam go zmienić, ale to już było nie to, więc dałam sobie spokój.

Zolu

AJW,

dziękuję pięknie, serdecznie pozdrawiam,

z.