Bardzo dobry wiersz, Werko. Przechodzę obok niego po raz wtóry, ale nie mam jeszcze odwagi by zanurzyć się emocjonalnie, a raczej tego powyższy wymaga od czytelnika. Jest jak garnitur na ceremonię pogrzebową - dobrze skrojony, schludny i wymowny, szczególnie jeśli spojrzy się na tytuł, który bardzo dobrze współgra z całością. Nie każdy znajdzie pomiędzy własny kąt. A mnie tutaj dobrze, jestem jednym z żałobników i doznaję swojego rodzaju katharsis, jeszcze powrócę jeśli można, pozdrawiam serdecznie:-)

Aleks...

Podoba mi się od tytułu po puentę. Jest w tym taki rodzaj smutku, który mimo (a może właśnie dlatego) że ujęty w prosty sposób, dotyka bardzo mocno.

Lubię taki styl i brak silenia się na zbytnią poetykę. Ty ją tworzysz klimatem i prostotą, a to znacznie trudniejsze niż wypchanie tekstu udziwnionymi metaforami.

Jeśli miałabym coś zasugerować, to głównie w warstwie kosmetycznej, dotyczącej interpunkcji.




- tutaj masz bardzo ciekawe przejście , tworzące dwuznacznosć:

wybieram noc/noc może przybrać kształt...

warto byłoby je podkreślić odpowiednią wersyfikacją, tzn. przenieść noc do strofy niżej:

więc wybieram

noc, może przybrać kształt szczelnie zamkniętej trumienki.

Ale to tylko moje widzimisię.

Pozdrawiam serdecznie!

Ciekawy wiersz, ten fragment szczególnie fajny, z polotem, w ogólne na trumience bym zakończył, żeby zaskoczyć czytelnika, reszta wydaje się doklejona na siłe.