Witaj, Trawo, dawno nie byłam u Ciebie, a Ty u mnie (hi, hi). Wiesz te teksty o bioliteraturze itp. nazwę to "Cyklem" jakoś tak ciężki w odbiorze, męczył mnie. Nie przebrnęłam przez niego. Ale zazdroszczę Ci spostrzegawczości. Kiedyś napisałeś - równo rok temu wiersz pt. "Tuczone kaczki' Wywarł na mnie ogromne wrażenie. Ale ja teraz o "My". Bardzo sobie cenię wolność. Zakatowaliby mnie - trudno, umarłabym jako wolny człowiek, choć, z drugiej strony, gdy się żyje obok innych, nie ma możliwości bycia w pełni wolnym. Taka "kwadratura koła" też dobry temat na opowieść. W twoim powyższym wierszu są wersy, które dla mnie mogą stanowić motto, być przewodnikiem:
"wabiliśmy i
wabimy po mistrzowsku słabszych od nas
za pomocą Biblii, strzelby i sznura.", to bardzo mądre jest. Zauważyłam , ze tylko słabszych niszczy się. Masz rację. Silniejszych boimy się a oni nas wabią, ale to filozofia przetrwania. Z tym, że wiersz mówi też o nierozumieniu pewnych spraw - to osłabia, jak choroba,

"jak niewolnik przestrzegając prawa.
IQ dopasowane do potrzeb, ale tu stop!" to trochę nielogiczne, ponieważ niewolnicy nie mają żadnych praw.
Piszesz też o walcach - tylko nie wiem czy chodzi o muzykę, czy o maszynę. Jak śpiewał W. Młynarski: "Przyjdzie walec i wyrówna". Ta piosenka jest dla mnie bardzo ważna. Miło u Ciebie, ale już wystarczająco nagadałam. Dziękuję za uwagę i pozdrawiam ))

　

trawo, to może nazwę zmienię z prawa na przywileje. A to jeden z przywilejów:

" W stosunku do niewolnika przysługiwało panu prawo życia i śmierci (ius vitae necisque) ..."