Tatuś mawiał, że priorytetyzuję (te łamańce językowe mnie wykończą) szybkość, ogólnie ruch, przyśpieszenie. Wynikało to z implantowanej podskórnie niecierpliwości. "Inteligentny, ale niecierpliwy" (wątpię ). Ale przy tym - po latach wiem - że trzeba uważać, by zbyt wiele nie zniszczyć po drodze, i że zawsze wypada powiedzieć przepraszam. Z drugiej strony takie ciągłe "powstawanie z popiołów" jest wyczerpujące. Trzeba mieć na to siły i zdrowie (element niezbywalny). Bardzo filozoficznie i ruchliwie. Odwrotność punktu widzenia, tam gdzie są nasze siedzenia.

Pozdrawiam,
Piotr

Jest bardzo spójnie i również podobają mi się te dotąd dla mnie nieznane wtrącenia angielskie.
Dla mnie to wiersz o spieszeniu się z kochaniem i niewystarczalnym odczuwaniu miłości drugiej osoby do nas - dużo tutaj tego pospiechu i smutku, bo peel zdaje sobie sprawę ze swojej przemijalności, a jednak chce działać, dokonać czegoś i kochać, przede wszystkim kochać, mimo że czasem może chciałbym cię nienawidzić.
To go sobie odczytuję, a całość zaświetniam!

Blues zawsze kojarzy mi się z melancholią, rozrzewnieniem, a nawet apatią, kiedy mamy wszystkiego dość. Tu po prawdzie jest na odwrót, jest radość życia, chęć działania do końca, nim nastanie czas wspomnień, nim otuli nas płaszcz, który będzie skrywał czasy dawnej świetności.



Ten fragment szczególnie mi leży. Może dlatego, że kojarzy mi się z Cohenem. Jest taki aktualny. Jak ta jego piosenka. https://www.youtube.com/watch?v=oltIM2qDNac

Pozdrawiam ciepło.