Wiele naturalnego uroku w tych wersach.
Jeszcze powrócę wiedząc, że coś takiego tu jest
Pozdrawiam,
Piotr

Allasko, jak sama wspomniałaś, to tylko migawka ze spaceru, ale za to bardzo ciepła. Przyjemnie się czyta, chociaż ja bym się jeszcze troszkę z tym tekstem pobawiła.



To małe usunęłabym, wydaje się troszkę zbędne, zwłaszcza że później masz słowo drobne, chociaż w odniesieniu do czegoś innego. Jednak czytając całość tego fragmentu, to ciut za dużo tego drobiazgu. Oczywiście zrobisz, jak uważasz. I może ciut z wersyfikacją, bym zakombinowała, ale całość jest miła w odbiorze.

Pozdrawiam.

Ma coś z komunii świętej i religijności, chociaż ujęcie tematu przydaje mu świeckości. Sam akt jedzenia osoby, którą kochamy, która nas wzrusza napełnia sytością, zaspokaja głód. Czy to nie jest właśnie głód miłości, uczucia ze strony innej osoby? Sami dajemy i sami potrzebujemy tego niezbędnego pokarmu by mieć siłę na życie.
Pozdrawiam,
Piotr

Ładny, ciepły, rodzinny obrazek. Prostota, która kładzie się na sercu i rozpuszcza wszystkie złe emocje jak rozpuszcza się puder w rękach dziewczynki. Puenta najładniejsza.

Jako urodzony w tłusty czwartek lubię to.

...ja też jestem czwartkowa