Witam serdecznie, Nalka31, dziękuję za komentarz.
W odpowiedzi posłużę się cytatem z wiersza L. Staffa:

..."tak jasny, jak spojrzenie w oczy
i prosty jak podanie ręki."

Pozdrawiam, dodam, że czytelnik jest kobietą.

Witam Cię, Aronio, dzięki, że zajrzałaś.
Może inne drogi są cudowniejsze, ale zauważ, że podmiot lir. wyraźnie określił swoją i niczego nikomu nie narzuca. Słowem "moją" w ostatnim wersie wyraźnie to podkreśla.

Co zaś tyczy się drugiej części Twojego komentarza to przyznam szczerze, że nie rozumiem o jakie uciszanie chodzi.
Św. Piotr w gronie uczniów Jezusa zajmował szczególną rolę, wyznając wiarę w Boże synostwo Chrystusa, otrzymał "władzę kluczy", obietnicę, że będzie fundamentem Kościoła; mimo, że trzykrotnie zaparł się Jezusa, gorzko potem tego żałował i stanął na czele wspólnoty uczniów.
"Ziemski głos Piotra" to nic innego, jak dźwięk kościelnego dzwonu, użyta przenośnia wydawała mi się aż nadto czytelna. Po okresie ciszy i postu, biciem w dzwony, wystrzałami i śpiewem wierni wyrażają radość z powodu Zmartwychwstania Chrystusa.