Tekst o "trzepocie powiek i uniesieniach luster"

- to chyba nawiązanie do tego, że nie ma sprawiedliwości na świecie. To tyle tutaj zobaczyłam. Na końcu mowa o chamstwie? Nie wiem. Mało Brakuje mi tu wartości naddanej.
pozdrawiam

Introwerko model komunikacji jest realizowany wewnątrz dzieła i manifestuje się na różnych piętrach: na poziomie świata przedstawionego a także na poziomie zdania. W wierszu jest zdanie:
i tak... Odniosłam się do tego do trzepotu powiek i uniesień luster, i zdaje mi się, że to bardzo ograne już pojęcia.
Napisałaś: "Sprawiedliwość jest bezstronna" - ta mądrość ma konstrukcję tautologiczną, ale mogę się mylić
serdeczności

Introwerko, czytam Cię "od zawsze", chociaż nie zawsze komentuję, wybacz.

Miałam podobne odczucia po lekturze wiersza jak Procesja, dużo jednak dopowiedziałaś mi swoimi komentarzami, więc teraz mogę śmiało powiedzieć, że rozumiem Twój wiersz i to co chciałaś w nim przekazać. Podoba mi się, bardzo.

Serdeczności.

Kamyczku, Kochana,

bardzo, bardzo się cieszę z Twojego komentarza I absolutnie nie masz mnie za co przepraszać - tym bardziej że ja też przecież nie zawsze zaglądam do Ciebie A świadomość, że mnie czytasz i rozumiesz, sprawia, że serce we mnie rośnie Dobrze jest rozmawiać o swoich demonach w miłym towarzystwie - to sprawia, że nikną one jak senna mara. Dziękuję

Buziaki


Zolu,

dziękuję gorąco za Twoje odczytanie - jak zawsze bardzo, bardzo na czasie. Ucieszyło mnie ono tym bardziej, że wydaje się świadczyć o pewnej takiej uniwersalności tekstu, płynącej paradoksalnie być może właśnie z tego zakodowania. Też mam nadzieję, że nie grozi nam apokalipsa, mimo czającej się tu i ówdzie ciemności i ciemnoty.

Podziękowania i buziaki

Ulu,

dziękuję serdecznie za czytanie i trafną interpretację


Dokładnie to miałam na myśli w tym wierszu.

Serdeczności