Czytając końcówkę poczułam dreszcz. Pewnie nie zrozumiałam wiersza

Za dużo , za dużo dla mnie słów w dwóch pierwszych. W pierwszej cząstce jest Maestro kostka brukowa, plandeka, sąsiedzi, w drugiej: pamięć, pionki, różaniec, wybuchy, ; trzecia zwrotka mi podoba, jest spójna, nie ma nadmiaru, ostatnia też dla mnie ładna. "Szyjach mijanych ludzi" "plamy opadowe" - jakby mowa o żywych trupach, brrr

Procesjo, podobają mi się Twoje wiersze, jednak za każdym razem, kiedy któryś czytam, znajduję w nich pewne niedopracowanie.

Trochę czasu zajęło mi zrozumienie pierwszej strofy, z powodu pierwszego znaku zapytania, który trochę zmienia sens. Moim zdaniem nie powinno go tam być, a zamiast niego przecinek. Bo jednak wymieniasz pewne rzeczy, więc więc po co ten przerywnik?

Ładna druga strofa, najlepsza dla mnie, ale zrobiłabym coś z trzema "w".

Nie do końca ładnie brzmi "miętosić", może "ściskać" albo po prostu "trzymać w ręku".

No i w ostatniej, dwa razy "jak" nieładnie wygląda oraz "plamy opadowe" nie do końca jasne.

Ogólnie odbieram wiersz pozytywnie, choć przesłanie smutne.

A i tytuł fajny.

Pozdrawiam

Masz talent, dziewczyno, tyle Ci powiem
Przez te 5 lat jak jestem na portalu niewielu poetów "kupiłem".
Ciebie kupuję z całym inwentarzem.
Masz to coś.
Czegoś tak niebanalnego nie czytałem od wieków.
To jest świeże, nowe i odkrywcze.
Ta liryka wieje wiosennym wiatrem.
Co mam Ci jeszcze gadać?
Że mi kopara opadła?
Bo opadła
Dla mnie to jest klasyka, i to nie tylko portalowa, ale ogólnie poetycka.
Masz stajla, którego odkryłbym na końcu świata

Ahoy!

Podoba mi się twój wiersz.
Od pierwszego wersu stosujesz niebanalny wstęp, który otwiera pole do rozmowy z czytelnikiem. Podmiot liryczny, uczeń/uczennica, dociekający lub nawet podważający nauczania maestra. Zauważyłem, że zdecydowałaś się na dość tradycyjny zapis, który jednak przekonuje. Nie jestem przekonany do wielu momentów w wierszu, szczególnie do trzeciej strofy, która brzmi dla mnie trochę zbyt rzeczowo. Jednak w pamięci pozostały mi jedynie podobające mi się momenty w tym wierszu
Pozdrawiam

Dwa ulubione fragmenty, które w szczególności zapamiętam.

W jednych wierszach, bacznie obserwując, zapisujesz samą chwilę, tę obserwację, bez wyciągania wniosków, w kolejnych zaś (myślę, że powyższy do tych należy) - jest wynik obserwacji; czasem gorzkie, czasem ironiczne, czasem zabawne spostrzeżenia. Różne, jak życie Tak postrzegam Twoje utwory i zawsze z wielką przyjemnością je czytam

Wiersz podoba mi się, bo jest dramatycznym świadectwem rozterek każdej wrażliwej duszy. Rzeczywiście, rozwiązaniem jest ewakuacja rozumu, lecz różaniec należy nastawić nie na tajemnice głupoty, lecz Światła; po ich rozpamiętaniu ślepa wiara w cud przejrzy, a Maestro o łzach zimnych jak ciekły azot, lecz gorejącym sercu doradzi co robić, by przetrwać, zanim sprawiedliwość zwycięży: "Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię".
Serdecznie pozdrawiam Autorkę!