Wiesz Alos, czytam Twoje wiersze, ale nie komentuję. A wiesz dlaczego? Bo mam z nimi pewien problem. Z jednej strony, napisane tak dobrze jak wyczyszczona kuchenka u perfekcyjnej pani domu, z drugiej strony, wszystkie wyglądają tak samo.

I w tym chyba tkwi cały problem. Co byś powiedział na to, aby wyjść poza dotychczasowe ramy postrzegania poezji, świata i samego siebie? Myślę, że rezultatem byłby świetny wiersz. Bo warsztat masz, ale w tym wszystkim chyba mało Ciebie prawdziwego.

Takie mam odczucia czytając Twoje wiersze. Nie musisz ich potwierdzać, ani im zaprzeczać, bo może nie są słuszne. Jednak pomyśl, bo nic nie dzieje się bez przyczyny.

Pozdrawiam

Wiktorio, skoro interesuje Cię to zagadnienie, to pozwól, że Ci wyjaśnię.
Kiedyś pisałem inaczej i nie wykluczam że w przyszłości, jeśli w ogóle
jeszcze będę pisać, będzie to wyglądało inaczej. Jednakże w chwili obecnej
akurat, w sposób naturalny wypływają ze mnie twory podobne
do powyższego i szczerze mówiąc nie widzę powodu aby ten stan zmieniać
na siłę. Bo dla mnie poezja to sposób przeżywania świata
i szukania z nim harmonii..

Czy jeżeli bym posłuchał Twojej sugestii i chciał koniecznie na siłę
coś w chwili obecnej zmienić, czy nie postąpił bym wbrew własnej
naturze i de facto próbował uciec od naturalności w stronę
sztucznej kreacji?

Oczywiście może się to komuś podobać albo nie, ale uważam
że zmienianie naturalnego rytmu pod potrzeby odbiorcy to błędna droga.

Czy jeśli wiersz będzie bardziej "kanciasty", będzie przez to prawdziwszy?

Oj nie wiem, nie wiem

Dziękuję

Miluś, Tobie także bardzo dziękuję. Twoje uwagi jak zawsze
warto przemyśleć