Misterna układanka wymagająca nie lada umiejętności, talentu i zapewne, znacznego nakładu pracy. Rezultat jest bardzo ciekawy, choć przyznam uczciwie, niektóre słowa mnie drażnią.
Wiesz, że zawsze mi odwala, więc chyba się nie pogniewasz: utwór doskonale będzie się komponował w tomiku "Wiersze dla ekonomistów".
Serdeczności
wioskowy52

Witaj Miladoro.

No niech Cię wszyscy święci poświęcą...
Kurcze, ale ty piszesz! Aż mnie zamurowało. Biorąc pod uwagę umiejętności pisarskie, wyszło mi że mogę do takiej perfekcji pisarskiej dojść za jakieś 200 lat... Jesteś niesamowita. Pozdrawiam.

Ja też wymiękłam w połowie wykładu, Aniu, gdy pierwszy raz przeczytałam receptę na villanellę.
A potem jakoś poszło, więc myślę, że wszystko jest kwestią pewnej wprawy.


Święte prawo odbiorcy.
Jednak co do tomiku Wiersze dla ekonomistów, lepiej by brzmiał tytuł: Wiersze dla porąbanych ekonomistów.


Wbrew pozorom wcale nie jest aż tak trudna, Lil.
Ale fakt, że gimnastykowałam się z tym przez kilka godzin.


Tak samo jak ja w zakresie wolnych wierszy, Wiolinku.


Zwłaszcza ambicja, Jolu, bo to moja pierwsza sestyna, a więc ląd kompletnie dziewiczy.

Ślicznie Wam wszystkim dziękuję za przebrnięcie przez tego tasiemca - Aniu, Wioskowy, Lilu, Wiolinku i Jolu.
Serdeczności

Niezmiernie miło to słyszeć, Zoleńko, bo tak jakoś sam do mnie przyszedł i to po dwunastej w nocy, w rezultacie czego poszłam spać rano.
Widocznie mojej wenie znudziło się bezrobocie.

Dziękuję serdecznie, że nie odstraszył Cię ani tytuł, ani długość wiersza.
Buziaki.

Lekko się uśmiechnęłam, peelka jawi się jak trzpiotka W zasadzie nie można przyczepić się za bardzo, czyściutko jest, zdania poprawnie napisane, treść fajna. Ale za gęsto nieco, choć pewnie forma tego wymaga. z tego zapamiętałam: "popyt, podaż, manewr, świętą nie będę".
pozdrawiam

Bardzo wzruszony jestem, a trochę nawet dumny, że stałem się mimowolnym sprawcą tego, iż Miladora opublikowała na PP wiersz po niespełna rocznej przerwie
Sestyna jest mistrzowska, zwiewna i dowcipna, zupełnie nie widać trudu, który siłą rzeczy musi (przy każdej sestynie) być włożony - nic tylko chylić głowy w pokorze i podziwie.
Ja napisałem w życiu dwie sestyny: jedną klasyczną drugą awangardową; traktowałem to wyłącznie jako wyzwania "łamigłówkowe" (W latach 80. XX w. z pasją oddawałem sie tworzeniu form szaradziarskich rebusowych i krzyżówkowych (wedle redakcji "Sam na Sam" jestem prawdopodobnie (Co najmniej polskim) odkrywcą krzyżówek z opowiadaniem).
W ramach rewanżu dedykuję Ci drugą z moich sestyn (tu bardziej pasuje określenie "sekstyna". Ufam, ze poczucie humoru pomoże Ci ją przełknąć

ZDRADA

Gdzie się podziały moje żądze?
Gdzie uleciało twoje drżenie?
Czemu nie wzbudza go dotyk
moich dłoni, pasja
naszej miłości? Jej urok
przykryła twoja zdrada.

Myślałaś że zdrada
pobudzi we mnie żądze?
wyolbrzymi twój urok?
wprawi w drżenie
me ciało od kolan po pas? Ja
już nie czekam na twój dotyk!

Ty gnido! ty k…!
Twoja zdrada
sprawiła mi ból! Pasja
zgasiła wszelkie moje żądze!
Nic nie wskórasz swym pieprzonym drżeniem,
już nie działa na mnie twój urok!

A przecież rajcował mnie ten urok,
omamiał dotyk,
podniecało drżenie.
Myślałem: zdrada?
niemożliwe! Wszak zaspokajałem twoje żądze.
Ja, twój przydupas! Ja!

Samopas ja
pomału się otrząsnę z bólu. Rok
za rokiem będzie mijał, żądze
ujarzmi czas i dotyk
dłoni innej kobiety, a zdrada
sczeźnie w pamięci wraz z serca drżeniem.

Tak, czas już opanować drżenie,
co się martwić na zapas. Ja
posmakowałem co to zdrada,
lecz nie poddam się, na psa urok!
Już nie weźmiesz mnie na czuły dotyk.
Ja tu teraz rządzę!

Dziś budzą się nowe żądze. Namiętne drżenie
wzbudza dotyk młodszej, ładniejszej, ful wypas! Ja
myślę że jednak ma urok ta twoja zdrada.

Fakt - jest to sprawa formy – sześć wersów w zwrotce, sześć słów-kluczy zamykających wersy, sześć zwrotek i końcowy trójwers, w którym muszą się zmieścić wszystkie kluczowe słowa i to też w ustalonej z góry kolejności.
Trochę trzeba się nagłowić, żeby to wszystko miało jakiś sens, ale przynajmniej raz w życiu warto się tak pogimnastykować, mając świadomość, że tą formą bawili się również wielcy poeci.
Cieszę się, że pomimo tej długości miałaś jednak dobrą zabawę, Nalcia.


Gdy trzeba bez przerwy powtarzać tych sześć kluczowych słów, robi się pewien tłok, Allasko.


Prawdę mówiąc, do końca nie byłam pewna, czy uda mi się wydobyć z tego jakiś sens, ale widocznie moja podświadomość włączyła dodatkowe trybiki.


Nie ma to jak odpowiednia prowokacja, Tsole.

No, patrz - a ja się zastanawiałam, czy podejdzie Ci moje słownictwo.
Nie ma obawy - przełknęłam, w dodatku pełna podziwu dla Twoich sprytnych słownych machinacji:

No i przeniesienie żądzy na rządzę. Nieźle pokombinowałeś. Dziękuję za dedykację.


To prawda, Kotku - całkiem miłe uczucie.

Dziękuję, kochani, za dobry odbiór mojej dziewiczej sestyny.
I serdeczności dla wszystkich.

I to jest właśnie ten talent, Miladoro, o którym niedawno wspominałem.
Nie wszystkim jest dany, a czy można się tego nauczyć, śmiem wątpić

Chylę czoła, oniemiały w zachwycie

Pewnie dlatego, że jestem spod znaku Panny, Al, a to bardzo "uporządkowane" osoby.


Można się nauczyć, Vigo, i jestem tego przykładem, ponieważ przychodząc na portal dziewięć lat temu, nie miałam zielonego pojęcia o poezji i gdyby nie praca nad warsztatem, nadal tkwiłabym na poziomie byle jakich rymowanek.


Jestem Ci więc bardzo wdzięczna za ten uśmiech, Uleńko.

Dziękuje pięknie - Al, Vigo i Uleńko - za wizytę pod wierszem.
Serdeczności

Dobra, ja tu tylko żeby poklaskać (oklaski dla Miladora i tsole).
A teraz specjalne oklaski tylko dla Miladora, na stojąco to oczywiste (wstaje, klaszcze, nie widzi nikt ale słychać ).

CHAPEAU BAS - piękna sestyna, Miladoro.

Pozdrawiam.

Miluś, nie od dzisiaj wiadomo, że jesteś niedościgłym wzorcem
w podobnych do tej formach. Tylko czytać i paść zmysły

I się spotkali Sisey z Miladorą
właśnie wrzuciłem coś do poczytania
więc już za tydzień jak bogi pozwolą...
no wiem, moderator ma zawsze...
niedopowiedziane

Jestem zdumiony, że takie wyzwania
Ty, nie kto inny, a więc nie dzieciarnia
aż się uśmiecham do naszych historii
szczęśliwie altanka pewnie już upadła

co u mnie? jak zwykle - miłość i te sprawy
żył sobie raz Jonasz kochaś wielorybów
Bóg się nieco znudził więc chyba w zabawie
spojrzał na mnie baczniej aja nie wiem po co

Sensowna sestyna jest bardzo trudna do napisania, bo słowa-klucze, muszą pojawiać się w każdej następnej zwrotce według ustalonej kolejności. Kiedyś próbowaliśmy napisać grupowo sestynę satyryczną, ale nie wyszła tak pięknie jak Twoja. Podziwiam Miladoro!

Milu,

czytając Twoją sestynę, poczułam się jak na karuzeli, w której wirują popyt, podaż, święta, kalendarz i pozostałe słowa - sprawiłaś, że mam poczucie, że Ziemia jest karuzelą Genialna żonglerka utartymi frazeologizmami i ich nowymi, świeżymi i bardzo niekiedy zabawnymi zastosowaniami zmienia Twój wiersz w niezwykłe, hipnotyzujące widowisko

Serdeczności i ogromne wyrazy podziwu

Miladoro, napiszę tylko tyle, że my wszyscy razem wzięci, możemy za Tobą gonić motyle. Szacunek nie tylko za wspaniałe wiersze, ale za wielkie serce. Pomoc innym to miły gest i dar, dziękuję. Sestyna powaliła i mnie, nie mogło być inaczej.

Miłego dnia, Miladoro

kalendarz się wydziera choć wisi bez słowa
święta święta i święta sklepy zwiększą podaż
manewr bezcelebracji nie lada wyzwanie

nie mam czasu na pracę brak też świąt w programie

pozdrowionka

Gratuluję, Miladorko, ciągle jesteś w świetnej formie.

To rzeczywiście gimnastyka, piękna i kusząco-wyzywająca.

Wow! To naprawdę jest niezła gimnastyka umysłu. Brawo