Bardzo mi się ten wiersz podoba, to jest taki poziom pisania liryki, do którego długo jeszcze nawet się nie zbliżę.
Metafory wyraziste, ale nie przekombinowane, nie trzeba mieć naukowych inklinacji żeby otworzyły znaczenia. Emocje odbieram jako nieco wytłumione czasem? snem? ale dzięki temu jakby szlachetniejsze.
Tytuł, wersyfikacja, puenta, na każdym kroku widać dopracowanie.
Jedyne, co mi zwróciło uwagę, to duża liczba spójników "i". Zastanawiam się, czy choć w jednym miejscu nie dałoby się zastąpić przez "a"? Na przykład w którymś z tych wersów:

Pozdrawiam