Piękna, eterycznie zmysłowa liryka, w której czytelnik rozpływa się jak skóra w słońcu Piemontu Mnie osobiście lepiej czyta się bez ostatniego wersu, który stanowi w moim odczuciu jakby powrót do realizmu, ale to tylko moje bardzo skromne odczucie

Serdeczności

Piękna liryka, ajw.

jak to u Ciebie: zmysłowo, eterycznie, i "podróżniczo" Bardzo! Buziaki,

z.

Bardzo podoba mi się ten sensualny wiersz, i także zakończenie, tylko pozornie mało oryginalne, bo w kontekście całego wiersza jest bardzo, jakby to powiedzieć, smaczne.

Dawno nie czytałem dobrych wierszy - i cieszę się, że zajrzałem

Vanillivi - każdą krytykę biorę za dobrą monetę, bo interesuje mnie odbiór Czytelnika, ale też nie zawsze zmieniam w wierszach to, co ktoś uzna za warte zmiany, bo muszę po prostu to poczuć. Myślę, że własnie po to wszyscy wstawiamy tu wiersze - dla komentarzy, bo każdy chce jakiejś informacji zwrotnej, która może być źródłem rozwoju. Co tu dużo mówić: na tym portalu wiele się nauczyłam i za to jestem wdzięczna tym wszystkim, którzy się do tego przyczynili.
Co do Twojego zarzutu mogę powiedzieć tylko tyle, że doszłam do pewnego rodzaju ściany. Może ją zburzę, a może nie. Na tę chwilę tego nie wiem. Odnalazłam w poezji własną ścieżkę, która odzwierciedla moją osobowość. Znalazłam spokój i jedność z naturą, czerpanie energii ze źródeł, które są we mnie samej, ale zaczynają "wybijać" po podróżach, które są sensem mojego życia. Piszę o tym co kocham w sposób, który kocham. Czy chciałabym to zmienić? Na ten moment nie, ale nie wiem co przyniesie jutro, więc być może doczekasz się czegoś co Cię zaskoczy

mike - - czuję się zaszczycona tym określeniem. Dziękuję

evo - wielka radość