Aniu,


Miałabyś rację, przyjmując, że podmiotem mówiącym w wierszu jest człowiek cywilizowany - tu natomiast chciałam, poprzez m. in. tytuł, wskazać, że przemawia ludzka dzikość/pierwotność, w jakiś tajemniczy sposób antycypująca powstanie pisma

Dziękuję serdecznie za Twój wrażliwy i ciepły odbiór, w szczególności odczytanie obecnej w wierszu goryczy

Serdeczności



Evo,

sprawiłaś mi ogromną radość swoim entuzjastycznym odbiorem - dziękuję

Serdeczności wieczorne

Ajw,

cieszy bardzo Twój ciepły odbiór Zdaję sobie sprawę, że w końcówce nieco zaciemniłam, może więc spróbuję lekko rozjaśnić -


miało oznaczać jednocześnie: "powstrzymuję się przed rozlaniem mleka" (w znaczeniu przenośnym) i: "powstrzymuję się przed rozsypaniem gwiazd" (w domyśle: fatum, przeznaczenia) Cieszy, że mimo tych niejasności znalazłaś w wierszu coś dla siebie

Serdeczności

Kochana Zolu,

dziękuję gorąco za odwiedziny i jak zawsze fachowy rzut oka - oczywiście rymów tak do końca nie słyszałam, chociaż przy wielokrotnym czytaniu coś mi haczyło ;( Zastanawiam się, jak to rozwiązać - może dać np.:


- co o tym sądzisz? (nie jestem pewna, czy to "mrużę oczy" nie brzmi zbyt żartobliwie?) Może lepiej zamiast tego przynajmniej w drugim wersie dać: "zatrzaskuję powieki"? (choć to akurat brzmi z kolei chyba zbyt patetycznie Tak czy inaczej, ogromnie Ci dziękuję za zasianie twórczego fermentu w mojej głowie, bardzo trafne uchwycenie moich twórczych intencji, i za ciepły odbiór całości

Buziaki

Aniu,


rozumiem Twoje odczucie, jednak pozostanę przy pierwotnej wersji, ze względu właśnie na „długie trwanie” podmiotu

Co do genów, mnie kiedyś dawno znajomy bardzo namawiał do przeczytania „Samolubnego genu”, jednak nigdy po tę książkę nie sięgnęłam z obawy (być może na wyrost) przed jakimś redukcjonizmem biologicznym (podobnie np., gdy kiedyś krótko studiowałam fizykę, z podobnego powodu zupełnie nie interesowała mnie teoria kwantowa - zdecydowanie wolałam się uczyć o grawitacji czy kosmologii, czyli obiektach w większych - czasami baśniowo gigantycznych - skalach

Jeszcze raz dziękuję serdecznie za komentarz i dobre słowo Zostawiam serdeczności i piosenkę o „innym świecie wirującym wewnątrz naszego”: https://www.youtube.com/watch?v=mrD4aWq9Hr4 (i uciekam chwilowo do bardziej przyziemnych spraw).

Intro,

ech, bo jeszcze o tym /oczy...
Poszłabym w stronę bliskoznacznych, i tak:

zamykam powieki i myślę o tym, co zawsze chciałam przeczytać,
ale nie znałam żadnej mowy. zaciskam oczy i otwieram pięści,

ale sama zdecyduj. Serdeczności,

z.

Zolu,

bardzo dziękuję za sensowne propozycje poprawek - zaraz przerobię

Serdeczności


Wiktorio,

a wiesz, że tytuł jest parafrazą pointy wiersza Norwida "Śmierć": "człek - od niej starszy"? (Nie dałam jednak przypisu, nie chcąc zawężać znaczenia tytułu, bo równie dobrze to może być, jak piszesz, dusza, albo "pierwotność" czy nawet "kobiecość"

Dziękuję za Twoje, bardzo piękne odczytanie

Serdeczności

To mnie urzekło.

Serdeczności

Zolu,

dziękuję bardzo serdecznie raz jeszcze - za Twoją niezastąpioną, kreatywną korektę i głęboką, wnikliwą opinię Jest mi ogromnie miło, że mimo moich potknięć warsztatowych uznajesz wiersz za wartościowy


Lilu,

miło mi ogromnie Dziękuję za odwiedziny i entuzjastyczny komentarz


Clock,

dziękuję bardzo za odwiedziny i jak zawsze ogromnie wnikliwe i syntetyczne odczytanie


Dokładnie! Przeszłość jest rodzajem skamieniałości, bursztynowej zawieszki, którą zabieramy ze sobą na każdą czekającą nas wyprawę, jednak nikt rozsądny nie będzie z tego powodu pływał w bursztynie.
Cieszy bardzo, że tematyka wiersza jakoś (że się tak z a la angielska wyrażę "rezonuje" z Twoimi doświadczeniami - takie współgranie na linii tekst-Czytelnik to najpiękniejszy prezent dla autora


Serdeczności