wszystko prawda, ale skoro już mowa o kamieniach, to nie sposób obronić się przed skojarzeniem ze sceną z Magdaleną. Mędrzec w wierszu wygłaszający moralną naukę jest bez grzechu? Nie trafił do mnie ten wiersz.
Pozdrawiam

Trzeba zawsze mówić prawdę - w tym zakłamanym be społeczeństwie, jak na wiersz jednak mało odkrywcze
Pozdr

Niezwykle ważny wiersz, Zolu, piękne wezwanie do wzięcia odpowiedzialności za swoje słowa i czyny, do - jakkolwiek to dziś passe! - uczciwości i moralnej odwagi. Jest jak potrząśnięcie sumień uśpionych demagogią rządzących, bardzo dogłębne i silne. Podpisuję się całym sercem!

Serdeczności

Aniu Baśnik,
bardzo dziękuję. Oczywiście skojarzenia ze stylem Herberta bardzo mi pochlebiają.

Aniu Ostrowska,

rozumiem, że wiersz się nie podoba. Wprowadziłam postać św. Szczepana, nie zaś Magdaleny, bo chodziło mi, żeby skojarzenia z ukmienowaniem poszły w stronę głupiej, niczym nieuzasadnionej zemsty na jednym pośród "swoich", jak w planowanym mordzie na Sokratesie, który ostatnio pojawia się częściej w moich wierszach.



- nie bardzo rozumiem pytanie, bo podmiotem lirycznym jest moralista, który nie popełnił grzechu zaniechania, jak inaczej mogłabym konstruować tę postać? Pozdrawiam, Aniu.

Lilu,

dziękuję bardzo. Masz rację, tak jest! Niestety.

Mileno1

dzięki, że wpadłaś. Ważne, że na chwilę się zatrzymałaś. Na pewno zapamiętasz treść, choć wiersz nie urzekł urodą.

ajw,

serdecznie dziękuję. Taka była moja intencja: bez fajerwerków, prosto i dobitnie. Pozdrawiam.

Intro,

bardzo mnie cieszy Twoja opinia:



dokładnie o to chodzi. Serdeczności,

z.

Jak dla mnie Zolu, to trochę za bardzo w wierszu
przebija dydaktyczny ton, ale że przesłanie zacne,
to popieram. Cała racja po Twojej stronie