4.05.2017
 
nie szukaj drogi, znajdziesz ją w sercu
 
*
 
tyle poziomów
zaufania które w ostatnich
latach gdzieś się ustatkowało
i nagle 
 
gdzieś się rozpierzchło
 
 
8.05.2017
 
skąd lubię takie rzeczy
wyczyszczone miski
futro dotykające nóg
gdy przychodzę z pracy
niekoniecznie w dobrym humorze
 
ględzenie rano że miski puste
lub pełne tego czym były pełne wczoraj
nonsens trzeciej w nocy i przewracanych wazonów
z żółtymi tulipanami
dźwięk piłki na drewnianej podłodze
(koniecznie z dzwonkiem)
wylewanie kawy
bo nogi stołu zbyt chwiejne
 
skąd ja to lubię?
 
życie
na osiem kocich łap
 
 
 
13-17.05.2017
 
te włosy
 
szczupła sylwetka
ubiór
glany
 
no i chód
z daleka poznam
zdradzający brak zbytniego
przywiązania do ziemi
wyciąganie na nią tych 
którzy są zbyt głęboko
 
tak było ze mną
i z wieloma innymi których
próbowałaś wyciągać do czasu gdy
zorientowałaś się że za bardzo lubią
się grzebać
 
aż byłaś uziemiona
 
nie należy rozmawiać ze zbutwiałymi o zbutwiałych
nawet we śnie
 
wzlatywać przełamywać
bariery lądując
w oznaczonych miejscach
między pasami zieleni
i wysepkami z czerwonych cegieł
wyglądającymi jak ulepszone wersje
starego brudnego miasta wiecznie
pijanego McGowana
 
inaczej może wyjść na opak
 
*
 
z niewydanego zbioru nagłych
znaków zapytania wynika
że nigdy nie powinienem pytać
zbyt pochopnie. zamiast tego
 
słuchać jak mi zostało
przeznaczone i działać a pytać
tylko między wierszami
 
żeby z najmniejszego
znaku nie pozostało nic
prócz pogłosu:
 
kiedyś do mnie wróci
w którymś umyśle
 
 
18.05.2017
 
sprzątać i medytować
potem rozmyślać gdzie leży
piwnica czy jest sucha i ile
ma metrów czy pomieści
wszystkie rzeczy które po tobie
zostały
 
czy można
tą samą holenderską
damką podróżować długą
ulicą oglądając się na boki
bez wyrzutów sumienia
że zakrzywienia jej chłodnej
niklowanej kierownicy nosisz
w pamięci dłoni
 
aż do pętli
nic nie jest pewne
zwłaszcza to czy tam wyląduję
za nasypem widziałem
dom schowany w roślinności
odchodzącą od niego szutrową
ścieżkę
 
* 
 
niewiedzą
reagować na uświadomione
lęki robić miny:
wszystko jest fantomem
wytworem wyobraźni
 
tak się dystansować
 
jednocześnie robiąc swoje
im dalej tym mniej po omacku
jakby dłonie wydłużały się
a ręce rosły
i spadało przyciąganie
 
rzeczy do mnie
mnie do ziemi
 
 
24.05.2017
 
nawet
przy pewnych próbach
połączenia nie trwało
to długo – nawiązaliśmy
kontakt na trwałość szyi
ujętej w okowy
 
potem było łatwiej
niedające się szybko zapomnieć
sny
(czasem wbijające się w dni)
wrażenie że jadę nie tą koleją rzeczy
supłanie zawiniątek – myśli –
po których rozwinięciu okazuje się
że ich natura jest pusta
 
(ale nie ukazuje się
i przez to wpadanie w pułapkę:
 
abstrakcja brązowiejąca od materii
rozgłos statyki)
 
*
 
mówiłaś
że jeśli mówię
abstrakcją to znaczy
że chcę od czegoś uciec
sekretnie koduję
 
dzisiaj wiem co jest nie tak
i muszę mówić dalej