Rzeczywiście, urzekający wiersz. Bardzo lubię takie klimaty , taki sposób wyrażania myśli i to coś, tę nieuchwytność, która sprawia, że chce się wracać ..

Kamyczek, ajw, Zola111 - dziękuję pięknie za przycupnięcie pod wierszem i buziaki przesyłam

Gabi, piękny wiersz, podziwiam.

Pewnie to moje widzimisię, ale ostatni wers lepiej mi się czyta tak -
są tacy którzy mówią że ciebie już nie ma

Pozdrawiam

Nie omieszkałam zajrzeć do Ciebie. I jak to mówią wpadłam pomiędzy lekkie i subtelne wersy, które tchną zadumą, tęsknotą i spokojem.


Serdecznie.

Dziękuję, Miła Dorko! Twoje bystre ucho jest bezcenne! Rymnęło się, a ja nie zauważyłam
Zabieram „płomykiem”, co do reszty, to na razie musi zostać, bo „nieostrość”, „widok” wydają mi się mało poetyckie, i nie mam innego (dobrego) pomysłu. Czasem nie warto poświęcać treści dla osiągnięcia idealnej formy. Tym bardziej, że wiersz zatoczył już duże koło i wylądował w nowym tomiku. Ale jestem Ci niezmiernie wdzięczna za wnikliwe czytanie! Zapewne dzięki Twoim sugestiom, zwrócę większą uwagę na rymy wyskakujące jak diabełek z kapelusza. Pozdrawiam serdecznie

Nalko – ucieszyły mnie bardzo Twoje odwiedziny i uznanie dla wiersza. Dziękuję i pozdrawiam z uśmiechem.

Dobry wiersz sam się obroni. Dobrze się czyta i mocno przemawia. Zostawia ślad w pamięci.