Kurcze, sama myśl, chociaż przyznaję trudno ją wyłuskać z tych wersów, może być atrakcyjna. Ale naprawdę prosi się to o bardziej atrakcyjne podanie, większa przystępność nie jest wadą - wtedy tekst trafiłby do większego grona czytelników - wtedy wiadomo, nagroda w gminnym konkursie literackim, później powiatowym, jeszcze później różnego rodzaju Angelusy i Nike, wreszcie Nobel. Żartuję oczywiście, ale łatwość czytania tekstu nie jest wadą, ale zaletą.

Najlepszego!

Procesjo, fajny wiersz. Bardzo podoba mi się tematyka.

Walka dobra ze złem, które mamy w sobie, świadomość ciemnej strony mocy, którą trudno zaakceptować, bo przecież mamy być dobrzy i wszystko powinno układać się pozytywnie w naszym życiu.
Tak niestety nie jest i to co mogę poradzić pellowi, to akceptacja, bezwarunkowe przyjęcie tego, co jest bez poczucia winy, bo kiedy robi sobie z tego powodu wyrzuty, karmi złego wilka i pozwala mu ingerować w jego życie.

Świadomość tego, co złe pozwala osiągnąć pełnię, a obdarzenie tego pozytywnym nastawieniem dezaktywuje to.

Oczywiście tradycyjnie, moje marudne oko wyłapało pewne drobiazgi.



może "rzucając" ?



To najlepszy i najbardziej treściwy fragment dla mnie. Ale drugi wers czytałabym raczej
tak: "obłąkaną własnością, której trudno się wyrzec"



Czy "nie miałem" na pewno w czasie przeszłym? Może lepiej "nie mam".




I tutaj nie wiem czy do końca rozumiem sens. Bo odczytałam tak:

"W gen dobra, normalny rozkład człowieczeństwa,
który nie istnieje, lecz jest negatywem moich myśli"

Pomijając potknięcia w formie, wiersz dla mnie bardzo, bardzo na tak.

Pozdrawiam

Procesjo, masz dar do obrazowania, malowania słowem, budowania konstrukcji które czytelnik ogląda i wyciąga swoje wnioski czyli takiego pośredniego przekazywania myśli... tego tutaj nie ma, tutaj jakbyś zapragnęła bezpośrednio powiedzieć czytelnikowi (w sposób mądry) tak i tak, to i tamto... i zrobiło się "zagmatwane"

Zdecydowanie wolę Ciebie w wersji: "Malarka Słowem"!

Pozdrawiam

A do mnie Twój wiersz bardzo przemówił, nie tylko ze względu na urokliwe zakładki czasoprzestrzenne, ale też siłę i jasność przekazu, w tym - wbijającą w fotel pointę. Mam podobnie jak MaddAddam:


co moim zdaniem stanowi niezbywalną cechę prawdziwie wartościowej literatury.

Serdeczności