Niczego nie żałuję: 

chłopców z nieprzeniknionym wyrazem twarzy,
że za nimi nie poszłam,

dziewczyn obiecujących niebo
na przejściu dla pieszych,  

bezdomnych, których nie zapytałam,
czy ich zdaniem czegoś mi potrzeba,

nigdy niepoznanych matek, ojców i braci. 

Jeśli kot wygrzebał tę nitkę z kłębka Wszechświata,
niech się nią bawi.

Ona nie lubi nacisku, rozluźnianych objęć,
przeciągania. 

Mam ochotę wtopić się w świat jak ser.
Znacie taki smażony, z chrupiącą skórką?
 
Niech pozostanie po mnie energia; chcę być zjedzona
i to ze smakiem.