„Czy nie uwierzysz, że ludzie są jak krajobrazy,
które mają być odkryte?”

André Brink

Mogliście myśleć że murzyn wyjdzie
wam spod łóżka
spoglądać będzie zza firanki
ucieleśniając wszystkie wasze lęki
i niechęć do afiliacji
z bezdomnym narkomanem
chłopcem z sąsiedztwa
który krążył w pobliżu śmietników
bo był regeneratem
wstępując do „Nagiego lunchu”
z samoobsługą
wprost z kubłów za barem
jadąc rollercoasterem przez piekło
w pobliżu stacji metra
przy tanich hotelach
gdy wschód słońca zamierał
w drętwym oczekiwaniu
na kolejną dawkę heroiny
przywołując atlas anatomii
Henry'ego Graya
podarowany mu kiedyś przez matkę
to polisemia
„Człowiek umiera”
obok krzyży Nerona
w jednym z monumentalnych
ostatnich obrazów
zatytułowanych Eroica
na cześć symfonii Beethovena
zlewającej się z hałasem ulicy