Czarny chłopcze
pozdrawiam obco brzmiącym hello.

Jedyny jeszcze na nogach
o tej godzinie
biały przedstawiciel osiedla.
Witam nieskończenie po staropolsku.

Prawie tak samo hebanowy,
ale z ostrych gwiazdeczek śniegu.

O tej porze na szczęście już odwilżowy.
Nie ranię, nie pragnę krwi.

Deweloper albo Opatrzność umiejscowili
nasze okna obok siebie. Na złość politykom.

Zgaduję, że na wiosnę będziemy margerytkami.
W najgorszym wypadku nazwę cię bratkiem
i zaproszę do domu.

Nasze wspólne tchnienie opuszcza szybę,
odświeża martwą glebę
i powietrze.

Słońce uporczywie wstaje
w jaśniejszym blasku każdego dnia.
Coraz wyżej i wyżej.