Dziękuję za poprawkę pisowni, i komentarz.

Dorze wyczułaś Lady Winter
W zamyśle, tekst pod szybki numer rockowy. Prosty przekaz, rytm, żadnej egzaltacji. A ostatnia strofa to refren. Może, gdybym napisał to kursywą, niebiłoby po oczach.

Dziękuję Miladoro od końca.

Do kosza, tak zrobię tutaj, zostawię niedopowiedziane.

Pobawię się zmianami zaproponowanymi przez Ciebie, niech bawi piękniej.

cienkie rurki to żargon, a raczej mało sympatyczny zwrot, przeciwieństwo dresiarza. Chłopcy w cienkich rurkach - spodniach o kroju dla kobiet. Na wybiegach u kreatorów mody, również na obcasach ich widać. Na "ulicy" tak mówią w około nas, gdzie trwa taki rodzaj walki słownej pomiędzy płcią męską. O tę męskość podobno.

I teraz spójrz na całą pierwszą strofę. Ci ze stadionu gwiżdżą nie tylko na sędziego w adidasach, a więc teoretycznie na kogoś z ich środowiska, ale też na te cienkie rurki. Nie ma tu oceniania nikogo, jedynie tak to właśnie wygląda.

O pielgrzymce w wierszu. Masz rację, że pielgrzymka jest do Częstochowy, gdyby się tam wybierał dodam. Gawędzi z tym dzielnicowym już raz kolejny, bije się w piersi żeby go nie karał, obiecuje, że się poprawi jak wróci z tej Częstochowy, bo wcześniej już mu "obiecał", że pójdzie. Stąd wskazana jego szczerość kiedyś tam, ale nie teraz u tegoż stróża szarości.

Dobrze wiedzieć.