czułość to insekt ruchliwy

stylizowany robak

zamknięty w oku Cykladów

to nie płaszczyzna

raczej

wyrafinowana kultura minojska

górzysta

zaklęta

w jej szafirowym szkle źrenicy

są

drzwi czy detale domów

z greckiej wyspy Santoryn

gorąca Kaldera

zerka w morze

ja

tylko

kropla słońca ze skamieniałej żywicy

żaden paź pumeksu

gdy

wcześnie wieje z południa

unosząc jej płowe włosy

znad kosza na plaży

poławiacze tłustych bursztynów

chwytają wodorosty

a morze szepcze

zielonkawym jantarem

i to pozwala nam spijać natchnienie

z pęcherzyków powietrza

obcych

zamkniętych

z plastrów słodkiego firmamentu

powstaje ta inność

w podomce z irysów

pod wieczór

na obręczy przytłumionego słońca

pyta szczerze

całkiem antywspółczesna

"Czy ty może jesteś mój Karuba 

kultowy kamyczek bursztynu?"

czytam ciebie co noc  

i ...

widzę się wtedy 

jako ...

ten złoty rabuś z miasta Emporio

zamknięty w jej szklanym oku

tu śpiewa

białoskrzydła rybitwa

ciepły subtelny dotyk

z niebieskiej fluorescencji 

oj 

jakie to zręczne oszustwo?

te lotnie

są przecież zawsze czarne

pemza wulkanu

przykryta falą tsunami

bo bywam

przybrany w jej skrzeczące kolory

podobno

doznałem upokorzenia?

dotykam teraz nowych ust

wdziałem poczęcie

potęgi

uroczego ptaka na kamieniu

---