Czemu usta mają być niezliczone?


O co dokładnie chodzi?


Czy chodzi ci o nieatrakcyjność koloru, czy samej skóry?


Czemu nad brzegiem?

Co do semantyki wiersza, powiem coś więcej, jak napiszesz mi wyjaśnienia na powyższe.

A poza tym. Jeśli już wprowadzasz interpunkcję, to:


Brak przecinka przed "przeżuwana" (tzn. na końcu poprzedniego wersu).



Brak przecinków przed "jednak" (tzn. na końcach poprzednich wersów).


Brak przecinka przed "gdzie".


Brak przecinków przed "żeby" oraz przed "czego".

Pozdrawiam, Silv.

Zgodzę się. Jednak idąc podobnym tokiem rozumowania można zaprzeczyć każdej ze znanych form, w jakie wkłada się myśli. Obstaję (także) przy interpunkcji głównie dlatego, że mam świadomość, że bez trzymania się pewnych zasad nie zrozumiem tego, co autor chciał przekazać. Jeśli twoją zasadą jest tworzenie własnych zasad interpunkcji, to skoro już o tym wiem, postaram się pamiętać i nie wspomniać o niej.

Ten "magiczny sześcian" jakoś mi tak odstaje znaczeniowo i nastrojowo od całości, m.in. dlatego o to spytałem. Również stos nie bardzo mi się tu widzi. Za luźne skojarzenia. "w stos" - a dlaczego nie "razem", "w jednym miejscu"? Myślę sobie: stos może mieć związek z "magicznym sześcianem". Tylko jaki? Czy nie również luźny?


W jakim sensie skóra nie jest warta uwagi? Dla mnie jest w każdym.

"Brzeg" nie trafia do mnie w ogóle. "Miasto nad brzegiem" odczytuję bardzo literalnie. Jakaś starożytna osada. Nawet wybija się w tym sam brzeg. Raczej "brzeg z miastem nad nim". Sam ten zwrot, bez kontekstu. Co do wiatru, hula mi nie tylko w mieście nad brzegiem. Również w polu, w wymarłym mieście, wśród wierzb. A podziemne źródła z czym mają związek? W ogóle ostatniej strofy nie widzę w kontekście "słów", tym mniej "słów z tektury".

Dziękuję braparb za tyle miłych słów jednego dnia.
To nie jest tak, że jestem zawiedziony tym stanem rzeczy. To raczej akceptacja, może nieco naiwna, tego czym jest doświadczanie i pisanie. Tego, ze wynika z poczucia braku, niedostatku, pośledniości nie zaś natchnienia czy innych wzniosłych stanów. Jest też wysiłkiem zbiorowym w gruncie rzeczy.

A nie powstanie to samo?

Ale przecież pamiętalibyśmy.