Cenię poezję religijną, a taką jest Twój wiersz.
Gdziekolwiek ktoś wielbi Boga, tam ja jestem.
I nie będę Ci zbyt wiele gadać, bo pewnie wiesz, co mam na myśli, ale pisz tak, bo nas, katolików jest pół ziemi i nikt temu nie zaprzeczy

A poza tym, w czasach szitu i lewactwa, brawo za odwagę.
Ale Pan Jezus ostrzegał, że będą was prześladować za mnie.
Ja się tego nie boję i zawsze bez względu na konsekwencje opowiem się za wiarą.

Sławku, Twój wiersz "Wolność i niezawisłość" nawet mi się spodobał, tam miałam wrażenie, że prostota przekazu działa na plus. Tutaj chyba niestety jest już zbyt prosto.
Cenię sobie prostotę i minimalizm, ale tutaj całość jest już chyba zbyt oczywista (w kontekście poezji religijnej)
Oczywiście, wierni zawsze powiedzą, że warto przypominać ten przekaz, ale czy z artystycznego punktu widzenia ten tekst coś nosi?

Ps. Nie powiedziałabym, że poezja religijna jest w jakiś sposób dyskryminowana. Raczej, obserwując lokalne środowisko literackie, mam wrażenie, że to jeden z nurtów, który zawsze jest licznie reprezentowany. U mnie na warsztatach są dwie dziewczyny, które tworzą głębokie, religijne teksty, bywają nagradzane i doceniane. Inna sprawa, że nie zawsze teksty religijne są dobre pod względem artystycznym (bardzo często jest wręcz przeciwnie) i na tyle uniwersalne, by trafiać do osób spoza kręgu wyznawców.