Czytałam już kiedyś coś podobnego w fantastyce - nie wiem, czy nie u Lema w Bajkach robotów - o maszynie mającej odpowiedzieć na najważniejsze pytanie wszechświata, która jednak okazała się całkowicie bezużyteczna, gdyż nikt nie potrafił go zadać.

Tym razem jakoś specjalnie się nie wysiliłeś, Panie Nikt.
Chociaż rzeczywiście pełna odpowiedź na to, czym jest miłość, mogłaby przegrzać obwody.
Ale mogłaby również spowodować to, że maszyna przez niezliczone dni wypluwałaby niekończący się ciąg wydruków, zawierających wszystkie, od zarania ludzkości, ujęcia tego tematu.
I też wywołać reakcję: To już po nas.

Od strony warsztatowej - faktycznie trzeba byłoby tekst nieco dopracować.


Następstwo czasów:
- Żeby być pewnym ich przybycia, oznajmił obywatelom kosmosu, że jeżeli choć jedna z ras nie zada maszynie pytania, ta imploduje z siłą wchłaniającą całą materię.


- problemów -


- Maszyna zaś odpowiadała, dając jedno objaśnienie po drugim i rozwikłując w ten sposób wiele trapiących ludność wszechświata problemów.


Zbędne.



- próbując znaleźć wszystko, co -


- Jednak, kiedy tylko była pewna od­po­wie­dzi, zawsze pojawiał się jakiś ele­ment nie­od­po­wia­da­ją­cy ca­ło­ści -


Konsekwencja czasów - jeżeli "zrobiła", to "przestały działać".


Zbędne "tylko" i niekonsekwencja - skoro automat, to on, a nie ona, chyba że dasz "i maszyna się wyłączyła", ale lepiej byłoby uprościć - i wszystko się skończyło.

Chociaż tekst w sumie niezbyt oryginalny, pointa mnie uśmiechnęła.

Miłego.