jak noc nam pulsuje gwiazdami, jak śpiewa!
duety czarownie objęły przestrzenie.
las wokół altany poplątał korzenie
pod runem. w czerń nieba chowają się drzewa.
 
nokturnem się modli tęsknota ukryta
w tym zmierzchu, co zaraz poblednie ze wschodem,
gdy słowik zamilknie, skowronek nad chłodem
wystrzeli w przestworza i słońce powita.
 
i wtedy mi zagraj melodię o życiu,
radosnym krzątaniu w słonecznej sobocie,
że kot skrzy się w słońcu jak broszka na płocie,
i świat cały w blasku, i nic do ukrycia.
    

27.05.2017.