Mil,l
jak zwykle u Ciebie wiersz najwyższej próby. Rozkosz dla ducha, po prostu. Wspaniałe bogactwo języka. A rytm wiersza wspaniale oddaje gehennę codziennej mitręgi. Zdawało się nawet przez chwilę, że słyszałem skrzypienie kieratu gdzieś ze środka monitora .
Mam 2 drobne sugestie:
Spsiałe - psim. Może zamiast spsiałe - sczezłe, sprane, zbite strute albo jeszcze coś innego?
Wers:

trzeszczy mi w zębach. Może:
walka twarda by szczęśliwie móc nareszcie go przełamać
albo
walka z cieniem by szczęśliwie móc nareszcie go przełamać
Pozdrawiam,
braparb

Ale świetne! Rytmiczny majstersztyk, Miladorio ma ukochana! Biegnie się z tym wierszem - nie sposób się zatrzymać. Gdybyś w wolnej chwili rzuciła oczkiem na ten rym:

naprędce/zaokiennie

może: niezmiennie/zaokiennie

ale co ja Ci będę uczyć dzieci robić!/ to jest żart /

Buziaki i dozgonna miłość z powodu każdego wiersza.

z.

To nie oddaje zamysłu, Brap, że ego zeszło na psy.

Ma trzeszczeć i warczeć.
Natomiast nie może być "szczęśliwie" - spójrz na układ rymów - tu też jest contra.


A może to Twój granat, Pociengiel, a moje tylko granatowe niebo?


Buldog mówi, że dla niego to za blisko, Zoluś.


Welodrom dlatego, że:
1. to tor wyścigowy;
2. ma owalny kształt, więc jeździ się w kółko;
3. wsteczny welodrom to tyle samo, co jazda pod prąd.


Nie jest.
Mówi o związku pomiędzy dwoma rzeczami i jednocześnie o czymś charakterystycznym dla tego tematu.


Kiedyś już mówiłam, że trzeba szukać znaczeń, a nie odczytywać dosłownie.
Pomyśl, czy ta zszarzała okryjbieda nie jest synonimem rzeczywistości.


Kanału, w jaki się wpadło, czyli pecha.


A jeżeli granat to granat nieba?

Dziękuję serdecznie - Krzysiu, Franciszku, Zoleńko i Jacku - za przebrnięcie przez tę kołomyję.

Miłego wszystkim, a dla Zoleńki dodatkowy cmok od buldoga.

"wsteczny welodrom to tyle samo, co jazda pod prąd" - to Himalaje wśród gór tłumaczeń niebotycznych znaczeń.
10 punktów za wygranie górskiej premii!

Pozdrawiam
JL

Życie to wyścig Australijski z odpadającymi od stawki.
Samotność długodystansowca, bywa, że i jakaś jej forma, nawet w zgranym tandemie.

Miladora dnia 09.10.2017 13:37
pociengiel napisała:
wyścig Australijski z odpadającymi od stawki

pociengiel się jeszcze nie naturalizował na Kopernik.
Miłego.

chaos pozór ar­ma­ge­don biegi tyłem i na­pręd­ce
cofka w cofkę spsia­łe ego dni czmy­cha­ją za­okien­nie
krążę wstecz­nym we­lo­dro­mem nic się z pia­sku nie ukrę­ca - bycie w samym środku wiru nie nastraja optymistycznie, wiem coś o tym.
świetne contrafucktum - chapeau bas.

Serdeczności.

Znam ten sposób pisania, a nawet znam parę osób, które próbują właśnie w ten sposób opowiedzieć o sobie innym. Z reguły (bez zasady) są to dobre myśli przelane w dobry sposób na papier lub ekran. W tym przypadku jest podobnie. Fajna zabawa z krnąbrnością słówek, ciekawe szukanie ścieżek na wieloznaczność i literki układające się w prawie bieg.
Wszystko na cacy i brawa.
Znam jednak i takich, którzy powiedzą natychmiast "wydumane" i "sztuczne", to "zabawa w poezję, a nie poezja".
Ja tego nie powiem. Stwierdzę jedynie, że faktycznie po polsku taki sposób zapisu wygląda czasami na bylejakość. Pierwowzory tej sztuki sztukmistrzów zapisu bez niby rymu lecz w biegu, mają w sobie iskierkę, która tutaj błyska, ale nie błyszczy tak jak powinna.

Bez mądrowań teraz - dobre literki.
Faciowi mnie weszły w i pod źrenice.
Brawo.

Powiem Ci, że niełatwy kawałek do czytania na głos (na początku). Wymaga rozgrzewki językowej. Całość świetna jak to zwykle u Ciebie