Zbędna spacja przed przecinkiem.

Mnie wybiórcza interpunkcja nie razi (jako że sam mam tendencję do jej używania).

Bardzo, bardzo podoba mi się, że wiersz ma puentę. Że prowadzi do wniosku. Do czegoś. Że jest osadzony w rzeczywistości (no, rzeczywistości podmiotu lirycznego, ale jednak bliskiej do naszej).

Jakkolwiek mogę domniemywać, kto zacz i z kim, to jednak na literaturze się nie znam, więc wymienione postacie są mi bliskie raczej "ze słyszenia", wobec czego trudno mi się wczuć w utwór i nie rozumiem wszystkich metafor. Ale to ja, nie przejmować się.

Sens ziarenka piasku mi umyka.

Pozdrawiam, Silv.