Milu, to dla mnie jeden z wielu Twoich wierszy, które mną zawładnęły, wprawiając w doskonały nastrój.

Bardzo cieplutko i do następnego

zawieszony świat we mgle
z szaroburym deszczem w tle
książka mnie puściła kantem
i przeniosła się pod lampę

nieustannym deszczu pluskiem

Agenci moich ulubionych wykonawców powinni się rozpychać o ten tekst.

Ten w Altance? To miłe. Dzięki.

Wyłącznie.

Miło Cię zobaczyć znowu pod tekstem - dziękuję.

Dobrego, Dodatku.

Dobry wieczór, Miladoro.

Przychodzę po naukę.
Wytłumacz mi, proszę, jaki jest ukryty zamysł w tym, by muzykę z gatunku pieśni biesiadnych lub tych spod znaku: „oj, dana, dana, nie ma szatana”, zestawiać z utworami kościelnymi. Większość motetów bardzo dobrze wybrzmiewa we wnętrzach kościołów. Często słucham ich wieczorem, świetnie układają do snu. Polecam też Hildegardę z Bingen, choć to już inna bajka.
Oj dana, dana, hejże, hej! Odpowiedzieć mi chciej.

JL

Miladoro,



jest przepięknie. O to właśnie chodziło.

Buziaki,

z.

Miladoro, ja traktuję pobyt w PP przede wszystkim jako dobrą zabawę. Ty masz do spełnienia misję – uczyć stawiania kroków w świecie poezji i prozy. Tego tu większość od Ciebie oczekuje. Nie dziw się, że ja – żeby nie odstawać od reszty - o od czasu do czasu też to robię.
Ostatnia „nauka” niczego mnie jednak nie nauczyła. Moja wyobraźnia nie zgadza się na dwoistość obrazu, który rysuje – szarość, smuty, kościelne pienia za oknem i wywijająca hołubce bohaterka tekstu, przyśpiewująca sobie dana, dana. Wyobraźnia musiałaby mieć pomroczność jasną, żeby sobie z tym poradzić.
Czasami, mam wrażenie, bronisz straconych pozycji. Mówię to, wiedząc, że to bardzo osamotniona opinia.
Miłego
JL

Bardzo melodyjny wiersz, sprawiający, że się nie czyta tylko nuci Bardzo ładnie, jesiennie, nastrojowo..

Ale tu u ciebie zawiersznie dziś twoja kołysanka utuli mnie do snu
Pozdrawiam