świeca za szybą - Miladora
Kategoria Konkursowa » (Bez)kresy - 2017 » świeca za szybą
A A A

 

nie odchodzicie by się prześnić dopóki wciąż wracają w myślach
urywki rozmów wiersze teksty
to co w historię może wpisać wspólne istnienie
i wędrówka
nawet przerwana i zbyt krótka
 
milczą adresy telefony płowieją zdjęcia w starych kliszach   
nic nie jest w stanie ich ochronić 
ani przywrócić znów do życia by jak uprzednio
poprzez słowa
mogła nas wieść ta sama droga
 
lecz mimo wszystko coś zostaje i nawet jeśli tylko smutek
niesiemy go ze sobą dalej
podobnie jak i własną duszę dla której ważne
by przetrwało
każde wspomnienie – ludzka gałąź

 

Poleć artykuł znajomym
Pobierz artykuł
Dodaj artykuł z PP do swojego czytnika RSS
  • Poleć ten artykuł znajomemu
  • E-mail znajomego:
  • E-mail polecającego:
  • Poleć ten artykuł znajomemu
  • Znajomy został poinformowany
Miladora · dnia 01.11.2017 21:28 · Czytań: 1447 · Średnia ocena: 4,9 · Komentarzy: 33
Komentarze
Lilah dnia 01.11.2017 21:48
Pięknie, Milu. Gratuluję wyróżnienia. :) Lila
kamyczek dnia 01.11.2017 22:15 Ocena: Świetne!
Gratulacje, Milu.
Piękny wiersz, pełen refleksji i zadumy .
Podoba mi się także forma - ciekawie zapisany dziewięciozgłoskowiec, do tego niebanalne rymy - super.

Pozdrawiam.
Nalka31 dnia 01.11.2017 22:15
Milu,

gratuluję wyróżnienia. Wiersz pełen zadumy i prawdy, o tym ile znaczy dla nas pamięć o tych, co stanęli na naszej drodze.

Serdecznie. :)
Miladora dnia 01.11.2017 23:46
Dziękuję, kochane Dziewczyny. :)

Musiałam napisać ten wiersz, bo pamięć nie dawała mi spokoju.

Serdeczności. :)
introwerka dnia 02.11.2017 00:36 Ocena: Świetne!
Przepiękny, bardzo poruszający i refleksyjny wiersz, szczególnie wzruszyła mnie jego pointa - porównanie ludzkich wspomnień do zielonych gałęzi, wyrastające z żywego pnia ekologicznej mądrości dostrzegania jedności człowieka z przyrodą :)

Gratuluję zasłużonego wyróżnienia! :)

Serdeczności :)
JOLA S. dnia 02.11.2017 00:58 Ocena: Świetne!
Milu, może to brzmi jak spowiedź cielęcia w biegu, ale dawno mnie tak nie zauroczył wiersz. Jesteś czarodziejką, grasz słowami niczym wirtuoz na skrzypcach. Perfekcyjny instrument Cię słucha, oddaje się cały, a ty szarpiesz duszę, rysując wszystkimi tonami na piasku.

Kończę, bo się rozryczę :)
dodatek111 dnia 02.11.2017 09:04 Ocena: Świetne!
Prócz smutku zostanie ten wiersz. Mądry i piękny...
Miladora dnia 02.11.2017 11:43
introwerka napisała:
wzruszyła mnie jego pointa

Każde istnienie jest gałązką na olbrzymim drzewie genealogicznym gatunków. I każda pamięć też ma swoje drzewo. Nie powinniśmy pozwolić mu usychać. :)

Dziękuję serdecznie:
Gwiazdko - za wczucie się;
Joleńko - za zauroczył;
Dodatku - za mądry i piękny.

Miłego jesiennego wszystkim. :)
Jaga dnia 02.11.2017 21:43
Cytat:
lecz mimo wszyst­ko coś zo­sta­je i nawet jeśli tylko smu­tek
nie­sie­my go ze sobą dalej
po­dob­nie jak i wła­sną duszę dla któ­rej ważne
by prze­trwa­ło
każde wspo­mnie­nie – ludz­ka gałąź 

Strofa do zapisania!
Gratuluję!
Pozdrawiam ciepło,
Jaga
Miladora dnia 02.11.2017 22:38
Dziękuję serdecznie, Jago. :)

Miłego wieczoru. :)
allaska dnia 03.11.2017 18:17
podoba bardzo ostatnia strofa :) tylko gubię się w wersyfikacji, ale to pewnie mój problem
pociengiel dnia 03.11.2017 18:35 Ocena: Bardzo dobre
Machina nie zasygnalzowała u mnie edycji tego wiersza.
Czytam końcówkę.

Wspomnienie na przyrostach gałężi.
Miladora dnia 03.11.2017 21:30
allaska napisała:
tylko gubię się w wersyfikacji,

Czytaj w ten sposób, to się nie pogubisz. :)
- lecz mimo wszystko coś zostaje
i nawet jeśli tylko smutek
niesiemy go ze sobą dalej
podobnie jak i własną duszę
dla której ważne by przetrwało
każde wspomnienie – ludzka gałąź -

pociengiel napisała:
Machina nie zasygnalzowała u mnie edycji tego wiersza.

Hehe - ona u Ciebie też nie sygnalizuje, panie F. :)))

Dziękuję pięknie - Allasko i Franciszku - za wizytę pod wierszem.

Miłego. :)
allaska dnia 03.11.2017 21:33
O, Miladoro, tak mi lepiej czytać, a dziękuję bardzo :)
al-szamanka dnia 04.11.2017 08:46 Ocena: Świetne!
O tak, Miladoro, pamięć nie daje spokoju.
Można ją opisać, zalewać łzami, szeptać o niej w samotnej ciemności...
Ona ciągle jest i serce gniecie.
Ale jak strasznie byłoby bez niej.
Piękny, ważny wiersz, dziękuję Ci za niego.

Pozdrawiam ciepło :)
Miladora dnia 04.11.2017 11:05
al-szamanka napisał/a:
Ale jak strasznie byłoby bez niej.

I czasem niestety jest strasznie, gdy obumiera w ludziach.

Dziękuję ślicznie, Al.

Serdeczności jesienne. :)
ClakierCat dnia 04.11.2017 12:00
nie odchodzicie by się prześnić
dopóki wciąż wracają w myślach
urywki rozmów wiersze teksty
to co w historię może wpisać
wspólne istnienie i wędrówka
nawet przerwana i zbyt krótka

milczą adresy telefony
płowieją zdjęcia w starych kliszach
nic nie jest w stanie ich ochronić
ani przywrócić znów do życia
by jak uprzednio poprzez słowa
mogła nas wieść ta sama droga

lecz mimo wszystko coś zostaje
i nawet jeśli tylko smutek
niesiemy go ze sobą dalej
podobnie jak i własną duszę
dla której ważne by przetrwało
każde wspomnienie – ludzka gałąź

- klasyk, ... to klasyk! - gratuluję, bo ślicznie.

Mili, nie bój się pisać klasycznie, jestem z Tobą, tak a propos należy utworzyć dwa piony poezji, aby się nie bać pisać... i aby dwa piony były reprezentatywne...
Miladora dnia 04.11.2017 17:06
ClakierCat napisał:
to klasyk!

A owszem - sekstyna z układem rymów ababcc. :)
Co do obaw przed klasycznymi wierszami - od początku ich nie mam, bo podobają mi się różne formy wierszy rymowanych, w tym także dawne, i tak właśnie piszę.

Dziękuję pięknie, Cat, za wizytę i ślicznie. :)

Miłego wieczoru. :)
Zola111 dnia 05.11.2017 21:38 Ocena: Świetne!
Miladoro,

brawo za koncept, ujęcie tematu i cudne wspominanie. Niskie ukłony,

z.
Miladora dnia 05.11.2017 23:54
Dziękuję ślicznie, Zoleńko. :)

Serdeczności i buziaki. :)
G.A. dnia 08.11.2017 04:06
Buongiorno bella mia.

tkając ze mgły porannej nitkę nim się zamieni w rosy krople
ominę wszystko co jest brzydkie
i obleśnego ja nie dotknę
na przykład kiedy mi ktoś żabę
wrzuci znienacka za piżamę

Pięknie piszesz bella mia... :)
Miladora dnia 08.11.2017 04:20
G.A. napisał:
wrzuci znienacka za piżamę

Amen. :)))

Ależ sorpresa. To Ty jeszcze żyjesz, amico? ;)
Witaj ponownie na portalu i dzięki za komentarz - już dawno się tak nie ubawiłam.

Miłego dzionka. :)
ajw dnia 11.11.2017 11:15 Ocena: Świetne!
Jest smutno i pięknie. Jak zwykle nie zawodzisz, Milu. Nastrój wiersza wychodzi poza ekran monitora.. Pozdrawiam :)
Miladora dnia 11.11.2017 12:03
Dziękuję pięknie, Ajw. :)

Serdeczności. :)
SzalonaJulka dnia 13.11.2017 00:09
Miluś, zalogowałam się na pp, bo zobaczyłam informację o śmierci Bosskiego. Nie potrafię dziś spojrzeć obiektywnie na Twój wiersz, ale zostawiam ślad, bo trochę mnie podniósł na duchu. Pewnie wrócę.
Miladora dnia 13.11.2017 00:24
Dziękuję, Szalonka - miałam zadzwonić do Ciebie, ale obawiałam się, że już trochę późno. :|
Cóż... przybyła jeszcze jedna osoba, o której pamięć będziemy nosić w sobie.

Serdeczności.
ajw dnia 13.11.2017 20:00 Ocena: Świetne!
Milu - gratuluję niebieskości :)
gabi dnia 15.11.2017 19:28 Ocena: Świetne!
Kunsztowna forma, zawartość skłaniająca do zadumy. Gratulacje!

A co Ty taka niebieska jesteś? Odwiedzałaś niebo? :)
Miladora dnia 15.11.2017 21:26
gabi napisał/a:
skłaniająca do zadumy.

Bardzo dziękuję, Gabi. :)
Miło Cię widzieć.

gabi napisał/a:
Odwiedzałaś niebo

Szef mnie wniebowstąpił, dając awans na korektora. Zoleńce też i dlatego ganiamy po portalu w niebieskich sukienkach. :)

Serdeczności. :)
Usunięty dnia 16.11.2017 09:45
Ależ tu komentarzy! Wow! Nie może zabraknąć i mojego:)
Cytat:
każde wspo­mnie­nie – ludz­ka gałąź

drzewo życia... lekko i śpiewnie oddana zaduma. Skojarzył mi się film "Avatar"... tak mam:)
Miladora dnia 16.11.2017 13:32
hopeless napisał:
drzewo życia...

Właśnie - a życie nierozerwalnie związane jest z pamięcią. :)

Miło zobaczyć Cię pod wierszem, Hope.
Dziękuję
i serdeczności. :)
maak dnia 11.10.2018 00:18 Ocena: Świetne!
Poruszył mnie ten wiersz, taki zadumany i niepowszedni. Najważniejsze jest przetrwanie... a za nim pojawi się gałąź, która pozwoli nam na odrastanie.

Pięknie i mądrze :)

Maak
Miladora dnia 31.10.2018 12:28
Bardzo dziękuję, Maaczku. :)

I wszystkiego dobrego. :)
Polecane
Ostatnie komentarze
Pokazuj tylko komentarze:
Do tekstów | Do zdjęć
Kazjuno
18/03/2024 19:06
Pliszko, Posłużyłaś się skrótami myślowymi, ale pełnymi… »
Jacek Londyn
18/03/2024 18:15
Trening czyni mistrza. Kolejna okazja, tym razem… »
valeria
18/03/2024 11:41
Piękne, już bielonych rzeczy nie spotykam już:) chyba w… »
mede_a
18/03/2024 10:45
Jak ja kocham te Twoje maluchy! Ajw- poezji pełna - pisz,… »
Kazjuno
17/03/2024 22:58
Ja miałem skojarzenie erotyczne, podobne do Mike 17. Jako… »
Kazjuno
17/03/2024 22:45
Co do Huty masz rację. To poniemiecka huta do końca wojny… »
ajw
17/03/2024 21:52
Zbysiu - piękne miałeś skojarzenia :) »
ajw
17/03/2024 21:50
Tak, to zdecydowanie wiersz na pożegnanie. Na szczęście nie… »
Gabriel G.
17/03/2024 19:52
Nie ukrywam czekam na kontynuację. To się pewnie za trzy -… »
Kazjuno
17/03/2024 16:40
Dzięki Gabrielu za krzepiący mnie komentarz. Piszę,… »
valeria
17/03/2024 15:17
Gotowanie to łatwizna, tylko chęci potrzebne :) »
Gabriel G.
17/03/2024 12:46
Kazjuno Jestem świeżo po lekturze wszystkich trzech części.… »
Jacek Londyn
17/03/2024 10:31
Proszę o chwilę cierpliwości. Zanim odpowiem na komentarze,… »
Kazjuno
17/03/2024 04:17
Czekamy z Optymilianem, ciekawi twojego odniesienia się do… »
Jacek Londyn
16/03/2024 12:26
Drodzy Koledzy po piórze. Dziękuję za komentarze. Jest mi… »
ShoutBox
  • TakaJedna
  • 13/03/2024 23:41
  • To ja dziękuję Darconowi też za dobre słowo
  • Darcon
  • 12/03/2024 19:15
  • Dzisiaj wpadło w prozie kilka nowych tytułów. Wszystkie na górną półkę. Można mieć różne gusta i lubić inne gatunki, ale nie sposób nie docenić ich dobrego poziomu literackiego. Zachęcam do lektury.
  • Zbigniew Szczypek
  • 06/03/2024 00:06
  • OK! Ważne, że zaczęłaś i tej "krwi" nie zmyjesz już z rąk, nie da Ci spać - ja to wiem, jak Lady M.
  • TakaJedna
  • 05/03/2024 23:43
  • Nie poezją ja, a prozaiczną prozą teraz, bo precyzję lubię: nie komentarzem, a wpisem w/na shoutboxie zaczęłam, a jak skończę, to nie potomni, a los lub inna siła zdecyduje/oceni.
  • Zbigniew Szczypek
  • 05/03/2024 23:32
  • Pliszko - nie! Dość milczenia! Dopóki żyjemy! A po nas krzyczeć będą "słowa", na karcie, na murze...
  • Zbigniew Szczypek
  • 05/03/2024 23:28
  • To, jak skończysz pozwól, że ocenią potomni. Zaczęłaś komentarzem... pozwól/daj nam możliwość byśmy i Ciebie komentowali - jedno "słowo", póżniej strofy...
  • TakaJedna
  • 05/03/2024 23:20
  • ech, Zbigniew Szczypek, fajnie wszystko, wróżba jest, choć niedokończona, ale z tego, co pamiętam, to Makbet dobrze nie kończy ;)
  • pliszka
  • 05/03/2024 22:58
  • A reszta jest milczeniem...
Ostatnio widziani
Gości online:0
Najnowszy:Usunięty