Mil,
korektę wykonałem. Twoja wersja końcówki była jedną z 3 wersji które napisałem. Zmieniłem bez wahania.
Dziękuję, za przychylną opinią. To nie miał być wiersz o wypadku pewnego człowieka. Chodziło mi o coś innego. Czyli nie do końca się udało. Tak przy okazji w tym co napisałem nie ma nawet szczypty fikcji, tylko imię żony mogłem pokręcić.

Clakierze,
mówisz i masz. Mam nadzieję, że przewodniczący zadowolony?

braparb,

masz pisać logicznie, nie żebym myślał,że jesteś z KGB, albo z CIA, pisz swoje, ale normalnie - i uważaj co piszesz...

Dla wszystkich powiadamiam, że zamieniono Danusię na Krysię - więc uważaj co piszesz, bo wtedy nic nie będzie z czytania publicznego, na Portalu Pisarskim, i tak jest wiersz do cenzury.

Dziękuję wszystkim za komentarze, szczególnie Trawie za jego sceptycyzm.
1. Przekazu wiersza tłumaczył nie będę. Każdy niech w nim czyta co chce. Można pozostać w warstwie dosłownej (wpadek przed laty), a można zjeść głębiej, w to co między wersami.
2. Wiersz w żaden sposób nie dotyczy polityki, osób publicznych, spraw z głównego nurtu dyskursu społecznego.
3. Mi również przeszkadza nadużywanie wulgaryzmów, tak w życiu jak i w sztuce. Uważam jednak że są sytuację, kiedy ich użycie jest uzasadnione a nawet konieczne . (np. fajny wiersz Zoli111 http://www.portal-pisarski.pl/czytaj/60802/wyniki-badania-opinii-publicznej). Waldek mówił soczystym językiem, a żonie naprawdę kazał to zrobić (nie będę go cenzurował). To słowo oddaje istotę rzeczy (chętnie zobaczę wersję ugrzecznioną, może np.: poprosił aby się w pośpiechu oddaliła? . To nie jest mowa rynsztokowo-pijacka. To język ludzi którzy nazywają rzeczy po imieniu.
4. Utworu nie będę zmieniał. Nie wiem czym on jest ale na pewno nie opowiadaniem. Warto poszukać metaforycznego znaczenia całości i poszczególnych fraz.
5. Clakierze, nie chwytam co masz na myśli. Myślę, że po prostu jaja sobie robisz.

Jago,
dziękuję, ze mnie odwiedziłaś oraz za przychylne komentarze do moich utworów.
Masz rację. Szczególny stosunek Waldka do życia to jedna z istotnych składowych tej historii. Różowidztwa i tytanicznej siły charakteru, też mu zazdroszczę (nie tylko głębokiego snu).
Dodatku,
Dziękuję za odwiedziny i pochwały. Naprawdę mi miło.
To nie jest zabawa formą. Formę staram się dobrać adekwatnie do historii, którą opowiadam. Kiedy piszę o miłości szukam melodyjności, liryzmu, słów czułych i wzniosłych. Kiedy o krzyżowaniu niewolników, narrację prowadzę powściągliwie, bez emfazy, starając się poruszyć czytelnikami doniosłością faktów oraz zaskoczyć go oryginalnym zestawieniem tychże.
Tu był jeszcze inny koncept, ale to przecież widać .

Przy okazji, na forum, toczy się dyskusja o użyciu wulgaryzmów w sztuce, sprowokowana (ku mojemu kompletnemu zaskoczeniu) tym wierszem. Link do niej:

http://www.portal-pisarski.pl/forum/temat/3415/glos-oburzonego/post:207659#207659